Geschiedenis der Nederlandsche letterkunde

[p. V]

aan D^r. D.J. Veegens, ten blijke eener hartelyke hoogschatting, als mensch, als geleerde, en als vriend, opgedragen.

[p. VII]

Voorbericht.

Hoe lief my onze schoone moedertaal is, in haren gantschen omvang, en hoe gaarne ik menig verouderd woord, zoo het slechts eene geheel eigenaardige beteekenis heeft, in het schrijf-, ja des noods in het spraakgebruik, zoû willen te rug gevoerd zien - ik heb echter een onvoorwaardelyken afkeer van verouderde zegswijzen, waar zy in den zin van ‘versleten’ moeten worden verstaan. En toch zie ik my genoodzaakt thands van een dezer gebruik te moeten maken:

‘By de aanvaarding mijner betrekking aan het Stedelyk Gymnasium zag ik naar eene geschikte handleiding om, die my als leiddraad by het onderricht in de Nederlandsche Letterkunde dienen kon. Ik vond evenwel niet, wat ik naar mijne zienswijze geschikt rekenen mocht, en ik besloot zelf de hand aan het werk te slaan. De volgende bladeren zijn daarvan het gevolg.’

Ik heb geene andere inleiding dan deze, omdat zy in waarheid het ontstaan van mijn boek ten volle verklaart.

[p. VIII]

Door wat droeve oorzaak de bewerking, in de gelukkigste dagen mijns levens aangevangen plotselyk gestoord, en later eerst traag voortgezet werd, is voor het algemeen volstrekt van geen belang, en sta hier alleen vermeld, als eene verontschuldiging voor den zeer laten datum der verschijning van het geheel.

Voor het onregelmatige in het leveren van proeven uit de werken onzer latere Dichters, verzoek ik niet verandwoordelyk te worden gesteld: sommige Uitgevers hebben een meer dan dwaas begrip van hun eigendomsrecht, en de wet, in de gebrekkigste vormen uitgedrukt, staat als een gebaarde schildwacht aan hunne zijde. Het is daar geen ‘pax intrantibus!’

Erkentelyk voor de belangstelling waarmeê dit werk aanvankelyk is ontfangen, wensch ik hartelyk, dat het ook het door my voorgestelde doel bereiken moge.

amsterdam,
1 Dec. 1856.

W.J.H.