Gedichten. Deel 1

Sonnet.

Leitsterren van mijn hoop, planeten van mijn jeucht,⁺

Vermogen oogen schoon in hemels vuyr ontsteken²⁾
Als ghij u vensters luickt soo sietmen mij ontbreken

Mijns levens onderhout, een teder soete vreucht:

Want ghij besluit daerin een saligende deucht

Vriendlijcke vrolijckheit; de Min met al sijn treken,
Jock, Lach, Bevallijckheit daerinne sijn geweken

En wat ter werelt is van wellust en geneucht.

Natuire die daer schijnt in droeve damp begraven,⁹⁾
Doort missen van u glans, betreurt haer rijckste gaven,

Die gh' altesaem besluit in plaets soo nau bepaelt,¹¹⁾

Doch nau en is sij niet, gelijck het schijnt van buiten,
Maer wijt en woest genoech om alles in te sluiten,¹³⁾

Daer sich mijn wufte siel soo ver in heeft verdwaelt.¹⁴⁾

D.M.V.S.

Chariclea.

+ Leitsterren. Volgens hs. A.

2) vermogen, vermogende; ontsteken, ontstoken.

9) droeve damp, duistere nevel.

11) bepaelt, begrensd.

13) woest, groot.

14) wuft, dartel, zorgeloos.