Gedichten. Deel 1

Sonnet.

Fantazij.

Ghij minnaers, dien, door brandt, het waetrend' ooghe ziet,⁺¹⁾

Die steen in traenen weekt, die balken bujght met klaeghen
En doet liefs wederzin den naem van wreetheit draeghen,

Indien ghij dingt nae loon, wt liefd' en dient ghij niet.

Met ander scherp, de God, dien jck ten doel stae, schiet;

Zijn vlamme blust mij 't vier van eighen welbehaeghen.
De zinlijkheên van haer, wier lust mijn lusten jaeghen,⁷⁾

Zijn deughden in mijn' zin. En wee, dien deughd verdriet.

O mannelijke min, die voor genae de neenen
Zoo wel neemt als de jaen; ghij loopt geen blauwe scheenen,

'T moet wezen uw meestres haer wil al eer ghij vrijt.

Me vrouw en belgh 's u niet, dat jck het smeeken schuwe.
Ik wacht slechs op geboôn. Zoo dappr een schoon als 't uwe¹³⁾

Met kraftelooser liefd als dees', zich niet en lijdt.¹⁴⁾

+ Ghij minnaers. Volgens hs. A.

1) ziet, ziedt.

7) zinlijkheên, begeerten.

13) zoo dappr een schoon als 't uwe, zulk eene uitnemende schoonheid als gij zijt.

14) met kraftelooser liefde enz., is niet tevreden met zulk eene flauwe liefde.