Gedichten. Deel 1

Zeghe der eere

Minerv' en Juno korts gedenkend' ouwden spijt,⁺¹⁾

In wrevlen moedt, tot hóón van Venus, spanden t' zaemen,
De welgebooren' Eer zy in den arme naemen,

En deeden tegens haer aenvaerden schoonheidts strijdt.⁴⁾

De Cypriotte dacht; dit oorlogh my gedijdt

+ Minerv' en Juno. Volgens de uitgave der Gedichten van 1636.

1) spijt, verdriet haar aangedaan.

4) tegens haer, tegen Venus (= Cypriotte).

[p. 239]

 

Tot d' opperste Triomf. Maer ziende zich beschaemen,

 

Door oogh en aenschijn rijk van aedelijk betaemen,⁷⁾

 

Bestorf zy om den mondt, en werdt haer' roosen quijt.

 

Juppijn stoof op en riep; deez' voeghelijke vroedtheidt⁹⁾

10

Vol heyligh' hovaerdijs, doorhoonight met een' goedtheidt,

 

Waerom en wordt zy niet op altars naegespeelt?

 

Mijn swinkzel, antwoord' Eer, en mengtmen op geen' pletten:¹²⁾

 

Nocht marmor, nocht metael kan daer zijn lijf nae zetten.¹³⁾

 

Maer die Arbele ziet, die ziet mijn levend beeldt.

7) rijk van aedelijk betaemen, rijk aan datgene, wat den adel betaamt, voegt; vol edele uitdrukking.

9) voeghelijke vroedtheidt, verstand gepaard aan bevalligheid.

12) swinkzel, beeld; pletten, paletten.

13) kan daer zijn lijf nae zetten, kan zoo bewerkt worden, dat het op mij gelijkt.