Gedichten. Deel 1

Op een afzeggen.

Lieve lichte Leonoor,⁺
Ick en hield u daer niet voor,
Als jck lieve lichte zey,
'K meend' uw ooghjes allebey:
Niet, dat, in het geen jck sprak,⁵⁾
Alte dobble waerheit stak.
Op den eenen avontstondt
Zejde mij uw schoone mondt
Liefste, lievren heb jck geen.
'S andren avonds zegt ghij neen.
Zinnetjes te wispelziek,¹¹⁾
Ziet oft uw gepluimde wiek
Andre reên van wenden vindt¹³⁾
Als het wenden van den wint.

+ Lieve lichte Leonoor. Volgens hs. A. Dit gedicht heeft betrekking op hetgeen Hooft aan Leonora schrijft 27 Augustus 1627. ‘U E. en sal dan niet konnen ontkennen, dat U E. verbonden is, indien ick haer bewijse dat U E. genegentheit om te trouwen gevallen is, soo seer als het vereischt wordt nae alle reden, ende dat U E. my 't laestemael afgeseidt heeft, niet over gebrek aen geneghenheit t' mywaerts, maer over een sake geheel buyten my zijnde. Om dit te bewysen, ben ick gedrongen te seggen, ende gelieve U E. het my daeromme te vergeven, dat U E., op maendaegh den neghenden Augusti lestleden, gelieft heeft my te begenaedighen met den naem van liefste, en niet onbedachtelijk, gelijk U E. des anderen daeghs goedt vondt dat te duyden, maer met rijpen overleg. Want tot meermalen gevraeght zijnde, oft ick dan U E. liefste was, deed U E. my de eere van te segghen: ghy zijt het, verklaerende, dat U E. genegentheit t' mywaerts vermeerdert was. - Entlijck seidt U E. my, met een aerdighminlyke wakkerheit: morgen sal ick u aen oft af seggen. Met een hart, dus opgestookt met minne, dus opgevult met hoope, keer ick 's andrendaeghs wederom, ende vind U E. gemoedt meer verstokt, U E. gelaet meer vervreemdt als oit mijn leven.’

5) niet, maar ik meende niet.

11) wispelziek, wispelturig.

13) andre reên van wenden. Het was niet enkel wispelturigheid. Men had Leonora in het oor geblazen, dat Hoofts vrienden menschen waren, die in een kwaden reuk stonden bij de toen heerschende partij, wier gevoelens ‘in 't stuck van den godsdienst en den staet’ ook Leonora, zoo het schijnt, was toegedaan.

[p. 268]

15

Dikwils wint noch stadigh waejt.

 

Maer dat ghij gedujrigh draejt,

 

Oft ghij neen waerachtigh sweert,¹⁷⁾

 

Gh' hebt het van een tol geleert.

 

Al die volghen haeren draf

20

Delven zelven zich een graf.

 

Ach wat boort ghij als de tol,

 

Tot uw' eighen val, een hol?

17) oft ghij neen waerachtigh sweert, al zweert gij ook dat gij het niet doet.