Inleyding tot de hooge schoole der schilderkonst: anders de zichtbaere werelt

[p. 244]^origineel

Inleiding.

⁺LIcht en Schaduwe wort voornaementlijk van de Zonne beheerscht, en de Zon volgt den trant van Melpomen. Zoo is dan Melpomen, de derde dochter van Mnemosyne, met recht Meestresse van dit ons zevende Boek. Zy scherpt den lief hebberen het waere vermaek der konst in; zonder welk vermaek men bezwaerlijk iets leeren kan. Zy vesticht d'aendacht, en prikkelt den lust, om de waere kennissen der beminde kunsten te bekoomen: En zy, die gewoon is, met een deftige stem, Treurspeelen uit te brallen, en in hoofsche broozen te verschijnen, zal ons in deeze, hoewel korte uitkomst, haeren aert doen kennen: En gelijk het Treurspel door zijn blijde en droevige gevallen zijn kracht bekomt, zoo deelt zy aen de Schilderkonst denzelven luister mede, wanneer zy ons onderrecht, hoemen met kennis en oordeel moet daegen en schaeduwen. Maer eerze daer toe komt, zoo zalze van den opgang der Schilderkonst eenig verslag doen, en hoe, waer, en wanneer deeze konst eerst in't licht quam: en hoeze somtijts, door de veranderingen der wereltsche zaeken, het hooft wederom heeft ondergehaelt, en als in een schaduwe verdweenen is. Zy zal hier inne niet buiten haren trant gaen: want het bloeyen der konst wort te recht by den dach, daer en teegen het vervallen der zelve by een droevigen nacht, vergeleeken.

+ C. Malfatty stelt haer de vierde Muze. Maer. V. Cartary de derde, daer hy dus spreekt: La terza che é Melpomene, s'interpreta dilettatione percioche se la Scientia non dilettasse, mal si affaticarebbe alcuno per acquistarla. Melpomene sopra l' Armonia & le Tragedie assegnata al Sole.