|
| |
| |
| |
Een arguatie wiltse wel onthouwen,
Hoe oude Mans varen die jonghe Wijfs trouwen.
Hoe mach hem te moede zijn die qualijck ghehout,, is?
Ick weet bykans wel, want ick hebt bezeven,
My dunckt dat myn vreucht nu zeer verflout,, is:
Och Godt! hoe bedroefdelijck moet ick nu leven,
Myn Wijf wilt meer hebben dan ick haer kan gheven,
En wil icx niet doen, zoo worde ick ghesmeten:
Och! wat heb ick nu in myn oude daghen bedreven,
Ick moet my troosten, 'ten baet niet ghekreten,
Ick ben metten eenen voet in't vyer ghezeten,
En dat zal dueren (eylaes) myn leven lanck,
Maer ick moet my lijden al ist teghen mynen danck.
Hoe staet hy dus en klaecht den ouden dasaert?
Klaecht hem tot eens den armen rasaert,
Sy zijn daer wel ane die zulcke Mans,, hebben:
Och! sy zijn ongheluckich die zulcken kans,, hebben,
Want sy en hebben nimmer veel verblijens,, an,
Ey out druypneuse wat doet ghy my lijens,, an,
Myn vreucht ontloopt my met groote hoopen.
Och Wijf! dat moet ick wel diere bekoopen,
Maer ick pijn my zelven naer myn beste te vredene.
Hoe zoo lieve Ian? zeght my dan de redene,
De waerheyt wilt hier te zeggen bestaen.
| |
| |
Dat ick het quaetste houwelijck heb ghedaen,
Dat sweer ick v op myn 'twittekens ziele.
En ick heb het quaetste ghedaen, die't wel onthiele,
En daer op wil ick eerst argueren,
Ghy zult my de redene relateren,
Oft ick zal v naer myn handeken timmen.
Ghy wilt my dickwils myn hooft met stoelen kimmen,
En tot mynen inbijte stockvisch bereeden,
Met v naghelen krauwen, 'tmocht elcken verleeden,
Schelvisch met vuystloock gheeft sy my ten ontbijten,
Al dat ick oyt misdede zal sy my verwijten,
Rijckelijcke habijten, bagghen en ringhen,
Wilt sy van my hebben met meer ander dinghen,
Als borduerde paruycken en langhe kraghen,
Ia braseletten en ketenen wilt sy draghen,
Ghelijck een groote Madame, en dit's noch 'tminste:
Maer die syns ghelijcke heeft dat is 'tghezinste,
Want een out man en een jonck Wijf zijn't zelden eens,
Had ick myns ghelijcke ghenomen,
Zoo en waer ick aen dit verdriet niet ghekomen,
Out ronckaert nu moet ick met v gheplacht,, zijn:
Och Godt! haelt hem toch, ick bid v macht,, zijn,
Myn houwelijck dat rout my met allen zeere,
De doot die naect my dat weet de Heere,
Want 'tleven dat wort my met allen bittere.
Hoe klaecht dit Wijf, ô Hemelsche bezittere,
Als ick woude ick zoude wel anders spreken,
Zietse toch staen den hals moet sy breken,
| |
| |
Ey vuyl lesse hoe ben ick met v bedroghen.
Ick ben qualijcken ghehout, 'ten baet gheen preken.
Wijf ghy zijt my te quaet van treken,
Ick ben qualijcxst ghehout, ghy hebt gheloghen,
Nu zullen sy't hooren die't hooren moghen,
Naer recht zoo mach elck 'tvonnisse wijsen.
Elck hoor scherp toe naer ons advijsen,
Ick zegghe ick ben daer qualijcxst ane,
Daerom zoo stel ick my eerst inde bane:
Als ick onghehout was plach ick niet te wercken,
Ick ghinck des Sondaechs tot inder Kercken,
Dan liep ick met den Ghezellekens in valeyen
Spelen en zinghen, danssen en reyen,
Oft met my Ghespeelinnen en Kaerkens,
Met myn Ghenootkens en Ghevaerkens
Liep ick wandelen in prieelen en hoven,
En oock op secrete plaatsen en in stoven
Met goet ghezelschap vol melodijen,
En wat heb ick nu anders met v dan druck en lijen?
Wat vreuchden kan ick aen v ghewinnen?
Waer ick alleene zoo mocht ick naeyen oft spinnen,
Oft had ick myns ghelijcke zoo waer ick blije,
Nu leyt daer een statue neffens myn zije,
Hoestende, krochende den nacht gheheel overe,
Dan keerdy my 'tdickste, daer en leeft gheen grovere,
Dan eest Wijf hou Wijf strijct mynen rugghe,
Tusschen dit Ghent ter Sluys en Brugghe
En woont gheen Vrouwe die meer gheplaecht,, is.
Noch ben ick meest mishout alst al ghewaecht,, is,
Ghy doet my tsnachts ten bedde uyt vlieghen,
Als 'tkint krijt dan moet ick't gaen wieghen,
| |
| |
Oft achter huyse draghen dry uren oft viere,
En zinghen langhe van tiere-liere-liere,
Ia al waer't goet Vrydach vander weken,
En dan moet ick dickwils de keersse ontsteken,
Als 'tkint dan langhe ghekreten,, heeft,
En alst syn kladden al vol bedreten,, heeft,
VVie dat de Vader is, ick ben immers de Knape.
En hooret dan v niet toe?
Maer ick zal 'tbeste doen zoo langhe als ick leve.
Ey ghy arch boeve hout daer een dreve,
Zout ghy my zulcken oneere betoonen?
Ghy doet my dickwils inden trofhoeck woonen,
Voor zulcke persoonen,, moet ick dickwils ruymen.
Ick mach wel zegghen 'tzijn oude costuymen,
Dees oude Mans als sy niet meer en konnen,
Dat sy eens anders welvaert misjonnen,
En sy en doen't zelve niet al zouden sy ramp,, hebben,
Ey out soolaert al zout ghy den kramp,, hebben,
Doen ick v zoo zeere naer myn liedeken zinghen?
Ghy doet my dickwils door 'treepken springhen,
VVel zevenmael tsdaechs naar v behaghen,
V falie moet ick vouwen, v zoolkens vaghen,
V kleerkens kuysschen, en v ploykens stellen,
V spijse koken, v appelkens schellen,
In wijn ghedopt, bestroyt met vyerzaeykens,
En ick hael v pasteykens, taertkens en vlaeykens,
Ick hael v bastaert om soppekens te weyken,
Ick hael v ypocras en maleveseyken,
| |
| |
Ick dien v al waert ghy een Princesse ziet.
Zoo eet ghy oock mede, en doet ghy niet?
En ick moet v oock den kost te voren winnen.
Met naeyen oft met spinnen,
Met halen, met draghen, met wasschen en schueren,
Backen en slaven onder ons ghebueren,
Oft wy zouden dickwils eten op eenen tant.
Dat is waer, ghy gheeft my dat ghy wilt inde hant,
Quaeyen Vlaemschen kase naer v ghevoech,
En kleyn bier te drincken niet half ghenoech,
Een schotel boonsluymen niet half ghezoden,
Dan wasch ick de schotelen t'uwen gheboden,
Ick keere 'thuys, dat doet ghy my rasschen,
Dan stoock ick 'tvyer en ick ruym d'asschen,
En als ghy wilt wasschen,, binnen der weken,
Dan moet ick de kleeren inde pisse steken
Oft in't Verckens messele, verstaet dees dinghen,
Dan hael ick watere en ick help v wringhen,
Ontvallet my dan uyter hant in't vuyl,
Zoo eet ick vuystloock op mynen muyl,
Dat smaeckt my zoo bitter dat my d'ooghen tranen.
Waer toe dienen anders dees oude Hanen?
Dan om te hulsen oft om een out graf te vullen,
Oft om jonghe Meyskens te vervullen
Met hunder haven en met hunder erven,
Als syne ghetrout hebben zoo zitten sy en sterven
t'Huys van honghere, ick zou daer om weenen,
Dan moet icker zomtijts een broot om leenen,
Men kan by eten en drincken niet gheleven,
| |
| |
Ick neuselpot gheern, Godt wil't my vergheven,
Met Venus Ionghskens in doncker hoecxkens,
D'oude Mans zijn veel te slap in hun broecxkens,
Eens 'sjaers dat zoude hun schier vervelen.
Ick hoor wel kost ick wel roereloere spelen,
Zoo zoud' ick vrede hebben par avontueren,
Maer ick en kan mynen rugghe niet wel gherueren,
Want myn leden die worden vele te stijf.
Dat doen sy zeker onweerdich catijf,
Men leyt by v lijf,, ghelijck by eenen schoof,
De leden beven v ghelijck een loof,
Vwen neuse druypt, v ooghen die loopen,
Dan ruymdy v kele met groote hoopen,
Myn jonck herte dat mochter by ligghen klieven:
Dus zegh ick noch naer myn out believen
Dat ick het quaetste houwelijck verworven,, hebbe,
En dat ick myn vreucht gheheel bedorven,, hebbe,
Al doen ick v wel 'tis al verloren.
Ick mach wel zegghen ick ben daer toe gheboren,
Ick zegghe als voren,, myn eerste vermonden,
Ick ben in't quaetste gareel ghebonden
Datmen oyt heeft vonden,, uyt West oft Noorden.
Ghy moet daer aen lieghen tot allen stonden.
Ick ben in't quaetste gareel ghebonden.
Hadde ick zulcken leetschap van myn zonden,
Ick zou met Godt zeer wel accoorden.
Ick ben in't quaetste gareel ghebonden
Datmen oyt heeft vonden,, uyt West oft Noorden,
| |
| |
Ick houts my aen dees fijn Heeren woorden,
Dat sy daer af zegghen zal ick waer,, houwen.
En ick ghedraechs my aen alle eerbaer,, Vrouwen,
Die gheern helpen kinderkens maken,
Sy zullen ons wel verklaren de zaken
Met zoeter spraken,, wie qualijcxst ghehout,, is,
En wie van ons beyden aldermeest mishout,, is:
Bescheet ons en helpt ons uyten droome,
Ick wilde wel dat ick moeste gaen te Roome,
En dat ick hem quijt ware, daer my na verlanght.
Ick wou dat ghy laecht daermen den Harinck vanght:
Ick bid v allen wilt ons onderscheyen,
Al zijt ghy oudt en laet v niet verleyen,
Ick moet beschreyen,, dees swaer vetere.
Ghy jonghe Meyskens ziet naer een betere,
Dus houden sy huys die zulcke Mans,, trouwen.
Ick bidde v ghy Mans en oock ghy Lans,, vrouwen,
Wilt toch hier de rechte sententie af gheven,
Godt zal't v loonen in't eeuwich leven.
Wy hebben nu ghegheven audientie,
Op hope dat dees edel Heeren in ons presentie
Van ons differentie,, de sententie
Naer ons begheerte zouden gheraemt,, hebben.
'tIs groot wonder dat wy ons niet gheschaemt,, hebben,
Dat wy d'een d'ander gheblaemt,, hebben als de koene:
Wat hebben dees Heeren met onsen twist te doene,
Dat wy met boosen opinioene,, dus kijven, vechten en smijten,
D'een d'ander vele injurien verwijten,
En op ons tanden bijten,, met grooter envije?
| |
| |
Wout ghy v beteren, wy en hadden nimmermeer stampije.
Een goet Man kan wel een Vrouwe zoet,, maken.
Ia een goede Vrouwe kan wel een Man goet,, maken,
Zoo ick v opentlijck wel zoude uytlegghen.
Wel zeght v motijf dan, ick zal 'tmyne zegghen,
Hoe de Heeren beter gheinformeert,, zijn,
Hoe dat 'tvonnis gheringher zal gheresolveert,, zijn.
Hier met sluyten wy ons disputatie,
Beterde elck een syn hooft, wy hadden vre voortaen,
Zonder twist, kijvagie oft arguatie,
Hier met sluyten wy ons disputatie.
Godt jon ons door syn Goddelijcke gratie,
Dat ghy my lief hebt, en dat ick v zy onderdaen.
Hier met sluyten wy ons disputatie,
Beterde elck een syn hooft, wy hadden vre voortaen.
Vwen oorlof, wilt ons collatie in't goede verstaen.
Eynde des derden Spels.
|
|
Auteursrecht onbekend