|
| |
| |
| |
| |
Namen der Personagiens van't vierde Spel.
| Poëtelijck Gheest |
| Amoureuse Fantasije |
| IVPITER. |
| MERCVRIVS. |
| SATVRNVS. |
| NEPTVNVS. |
| MARS. |
| VULCANVS. |
| OEOLVS. |
| APOLLO. |
| VENVS. |
| DIANA. |
| Rampzalighe Fortuna |
| LEANDER |
| ATROPOS. |
| Goddeloose Desperatie |
| HERO |
| De Voester |
| |
| |
| |
Het vierde spel.
VLiecht wech Mercuri, en wilt verzamen
Al de Goden en Goddinnen zonder tarderen,
Twaer noodeloos dat icse v noemde by namen:
Vliecht wech Mercuri, en wilt verzamen
Den Raedt, wy hebben ghewichtighe zaken t'onser vramen
Te handelen en te resolveren:
Vliecht wech Mercuri, en wilt verzamen
Al de Goden en Goddinnen zonder tarderen.
O Vader Iupiter ick zal obedieren
Zonder failjeren,, v hooch commandement:
Ziet sy staen hier al by een in 'sHemels convent,
Bereyt om t'aenhooren v doorluchtighe Hoocheyt:
Ghy Goden zit al neder elck naer v qualiteyt.
Ghy Goden en Goddinnen aenhoort myn propositie,
De menschen worden lancx zoo booser van conditie,
Sy zijn zoo vol malitie,, dat sy niet een haer
Op ons en passen, sy zijn zoo ondanckbaer,
Dat sy met sacrifitien noch oratien
Ons en dancken noch en loven vander hoogher gratien,
Die wyse daghelijcx goedertierlijck betoonen:
Wat dunct v behooren alzulcke persoonen
Niet ghestraft te zijn naer hun misdaet?
Hier op begheer ick van v-lieden advijs en raet.
| |
| |
O Iupiter voor zoo vele alst my aengaet,
Ick zou de zondaers al kreupelen en vermincken.
En ick zouse al metten water verdrincken,
Zoo ick eertijts noch heb ghedaen.
En ick zouse al met den sweerde verslaen,
Oft vernielen met brant, hongher oft pestilentie.
Neen Iupiter, naer myn intentie
Zoo zult ghyse al verslaen met den blixem heet,
Brontes, Steropos, Pyramon die staen al ghereet,
Om dat sy my zouden helpen noch heden
Den vyerighen blixem en donder smeden.
Oft laet my met myn stormende winden
Alle de vruchten der aerden verslinden,
Laet my Boream uytzenden niet om verfellen,
Hy zal torens, huysen en boomen vellen,
Hy zal de Schepen teghen de steenklippen drijven,
Datter al in Zee verdroncken zal blijven,
Ia hy zal maken zoo groote gheschallen,
Dat alle creatueren ter aerden zullen vallen,
Hy zal de locht zoo infecteren,
En zoo veel ziecten doen genereren
Door syn stormen vol fenijnen,
Dat de zondaers als sneeu zullen verdwijnen.
O Iupiter die oyt waert zoo goedertieren,
Versmaet al dese advijsen in alle manieren,
En hebt compassie op't menschelijcke gheslachte,
Die ghy tot noch toe by daghe en by nachte
Beschermt hebt, wilt die noch sparen en beschermen,
Peyst dat v natuere is ontfermen,
| |
| |
Sy zullen hun noch beteren in't leste.
O Iupiter zijt ghy toch nu de beste,
En wilt de menschelijcke generatie niet beswaren,
Maer wiltse goedertierlijck sparen,
En laetse niemant van de Goden hinderen:
Wilt de menschen vermeerderen en niet verminderen,
Het zijn v kinderen,, toch allegadere,
Zijt hun dan een ghenadich Godt en Vadere.
O Iupiter en laet Saturnum wreet,
Noch oock Martem die van bloede is te heet,
Noch Neptunum met syn golven en vloeden,
Oeolum noch Vulcanum niet spoeden,
Noch iemant anders om de menschen te deeren,
Wiltse alleen dreyghen en wat verveeren,
Al worden sy nu zeer ghebreckich vonden,
Sy zullen hun bekeeren, en laten de zonden.
Sy zouden hun bekeeren als jonghe wolven,
O Iupiter ghy hebt eertijts wel ghedolven
De Reusen en onder de berghen versmacht:
Toont nu wederom v moghende kracht
Teghen die dus den stock teghen ons trecken,
En wiltse al t'zamen met berghen bedecken.
Oft wilt ghebruycken uwen blixem en dondere,
En keert het Aertrijck het opperste ondere.
Oft laet my de zondaers doen bekoopen
Hun boosheyt, ick zal de vloeden doen loopen
Over alle berghen, zoo ick inde Diluvie heb ghedaen,
Dat zeer luttel menschen v straf zullen ontgaen.
Als sy leven in peys, vreuchden en melodijen,
| |
| |
Bevrijt van teghenspoede en van tyrannijen,
En konnen sy niet ghelijen,, noch verdraghen
De ghemackelijcke weelde en goede daghen,
Maer door des rijckdoms overvloedicheyt
Zoo groeyt ter weerelt zulcken hoochmoedicheyt,
Dat 'tvolck opgheblasen is van hoovaerdijen,
En daer door verwecken sy het benijen,
En den nijt die baert dan tweedrachticheyt,
En de tweedrachticheyt doet my zonder onderscheyt
De wapen aenveerden om te moorden en saccageren,
Ia om Steden en Landen te destrueren,
En om de hoovaerdighe te berooven van goede,
Zoo dat ickse dan brenghe tot ootmoede,
En d'ootmoedicheyt haer vindende zonder ghelt oft ceys,
Die verwect dan wederom den peys,
Maer want sy den peys niet en konnen ghehouwen,
Zoo brenghen de menschen hun zelven in't benouwen.
En al hou ick den ghewoonelijcken loop met myn baren,
Zoo wilt d'een met d'ander teghen stroome varen,
Verhef ick mynen vloet ick hoor verwijt wedere,
Zoo ick oock doen al laet icken nedere:
Ick heb Leandro korts groot faveur ghejont,
Dat hy langhe voorspoedich den lieffelijcken mont
Van Hero amoureuselijck heeft ghekust,
Ick liet hem de Zee overswemmen met rust,
En noch heeft hy my en Oeolum op eenen tijt
Veracht, vervloect, en vermalendijt,
En oock ghezeyt dat hy ons noch gheen sterren by nachte
Van doene en hadde, maer dat hy alleen nam achte
Op het licht dat Hero t'ontsteken plach:
Dus octroyeert my dat ick wreken mach
Met Oeolo op desen Leandrum myn leet,
En dat ick syn brandende liefde heet
Mach verkoelen in mynen vloet,
| |
| |
Hy heeftet wel verdient door dat syn Ouders vroet
Lijden in hunnen moet,, door hem veel smerten,
En door dat hyse maect zoo benaut van herten.
Naer dat ick wel ghelet heb op al v allegatien,
Zoo en wil ick gheenzins tot deser spatien
Alle creatueren noch niet brenghen in lijen,
Maer ick wilse noch ter tijt bevrijen,
Op hope dat sy hun zullen bekeeren:
Maer want Leander onser alder eeren
En authoriteyt te naer spreect met gheschille,
Dat hy Hero mint teghen syn Ouders wille,
En dat syn liefde begost in Veneris Tempele,
Zoo zult ghy hem straffen een ander ten exempele.
Waer zijdy myn Dochter? komt voort terstont,
Rampzalighe Fortuyne vol variatie
Ghy moet Leandrum die daer is ghewont
Met Hero liefde brenghen in tribulatie,
Hy is gheboren in voorleden spatie
Onder Venerem d'amoureuse Goddinne,
Die hem ghestiert heeft tot d'accordatie
Door Ghelijcke complectie tot Hero syn ghezellinne,
Die van ghelijcken oock gheboren is inne
De zelve Planete, die sy met superstitie
Beyde ghedient hebben inden beghinne,
Dies sy ontfaen hebben Veneris benefitie,
Sy zijn beyde van amoureuse conditie,
Mitsgaders gheluckich, en sy zouden gheluckich blijven,
En waer't dat en dede myn oppositie,
Diese inden gracht der oneeren wilt drijven:
Dus Rampzalighe Fortuyne, mutabelste der Wijven,
Keert nu in hun respect om der Fortuynen radt,
Myn wreetheyt moet dees twee Gelieven kosten hun lijven,
Sy hebben solaes en vreucht ghenoech ghehadt,
| |
| |
Ghelijck de kruycke zoo langhe te water gaet dat
Sy ten lesten breect datmense hoort klincken,
Zoo zult ghy Leandro nu synen buyck vol nat
Brack ghezouten Zee-water schincken,
Atropos die zal hem v helpen krincken,
Iupiter heeftet zoo willen statueren,
Dat hy inde Zee van Hellespont moet verdrincken,
Dus trect derwaerts zonder langher tarderen:
Hy heeft desen nacht synen tijt van domineren
Volbrocht, dus moet ghy Rampzalighe avontuere
V aldaer vinden om t'exploteren:
Myn bevel al eest zeer wreet en stuere,
Syn zoete vreucht moet verkeeren in't zuere,
Want 'tis vande Goden zoo al voorzien,
Dat de mensch te gheschien staet kan hy niet ontvlien.
Saturne ick zal met subtijle treken
Leandrum brenghen in zulcken verzeeren,
Datmer over duysent jaer zal af spreken,
Tot synder eeuwigher lachter en oneeren,
Dus wil ick myn rat d'opperste onderwaerts keeren
Springht uyt, springht uyt, wilt den hoop vermeeren,
Ghy wreede Atropo Goddinne vander doot,
Komt helpt my doen een rampzalich exploot
Over Leandrum, zoo my wort bevolen,
Hy heeft langhe ghenoech gheleeft in dolen.
Hoort toe Fortuyne wat ick v noch zal zegghen:
Als ghy dat straf feyt zult hebben volbracht,
Zoo zult ghy noch een wreeder te wercke legghen
Terstont daer naer in desen zelven nacht,
Hero die naer Leandri komste zit en wacht,
En hoopt vertroost te zijn in korte spatie,
Die zuldy oock overvallen met kracht,
| |
| |
En verwecken Goddeloose desperatie,
Die haer zinnen zoo stellen zal in variatie,
Dat syse tot zulcken raserije bringhen,, zal,
Dat sy door 'tmeskief en groote turbatie
Haer onghebaeyicheyt niet konnen dwinghen,, zal,
Maer dat sy mistroostich ter veynsteren uytspringhen,, zal
Op 'tverdroncken lichaem van haer zoete Lief,
En dat sy jammerlijck haer handen vringhen,, zal,
En syn doot lichaem embrasseren door 'tbitter grief:
Dus moeten sy beyde komen in't meskief,
Al zal't voor hunlieden een hardt ghelach,, zijn,
Het moet ghemeynelijck altijt iemants dach,, zijn.
Ick zal Saturne terstont gaen derwaerts trecken,
Als ick Leandrum heb doen duycken inden Vliet,
Dan zal ick Goddeloose desperatie verwecken,
Die Hero oock brenghen zal in't verdriet:
Ick ben de gheweldighe Fortuyne die't
Al regeert, en de weerelt door ben vermaert,
Maer ick en doen buyten Godts ghehinghen niet,
Al wort d'een van my verneert, d'ander ghespaert,
Dat Leander van my zal worden beswaert,
Procedeert door dat de Planeten bewijsen
Door Godts verholentheyt: maer mynen aert
Die is, d'een doen dalen en d'ander doen rijsen,
D'een bedroeven en d'ander verjolijsen,
Al naer Godts ordinantien en voorzienicheden,
Want ick en slaen noch en verhef niemant zonder reden.
Adieu Fortuyne, brenght Leandrum in lijen,
En doet Hero oock sterven een bitter doot.
Adieu Saturne Godt der tyrannijen.
Adieu Fortuyne, brenght Leandrum in lijen.
| |
| |
Ick zalse t'uwer contemplatien zoo kastijen,
Datmen noch langhe zal spreken van 'twreet exploot.
Adieu Fortuyne, brenght Leandrum in lijen,
En doet Hero oock sterven een bitter doot.
Ick zalse beyde brenghen inden noot,
Daer en derft ghy niet met allen voor zorghen,
Alst Godt belieft en mach Fortuyne niet borghen.
O kracht der Goden hoe qualijck is my te moede,
Dat ick inde Zee van teghenspoede
Met alle myn uyterste kracht labeure:
Wel ick ben daer in ick moet daer deure,
Al zou ick daer een bitter note om kraken:
Och ick en zal nu door de Zee niet gheraken,
Want ick en zien 'tlicht niet 'tmoet uyt zijn ghewaeyt,
Dies word'ick van zinnen nu gheheel ontpaeyt,
'tHooft staet so verdraeyt,, dat ic niet en weet waer swemmen
Ghelijck den kreupele den berch moet opklemmen,
Soo moet ick roeyen teghen wint en stromme,
Dan komen de straffe baren en drijven my wederomme
Somtijts verheffen haer de golven tot inde locht,
En dan vallen sy tot inder Hellen gheheel onzocht:
De Goden moeten verbittert zijn op my Leander,
Want de winden die strijen al d'een teghen d'ander,
Boreas die verheft hem teghen Nothus,
En Eurus die stormt teghen Zephyrus,
Die myn lichaem als een roerloos Schip vueren
Herwaerts en derwaerts daer't der Rampzaliger avontueren
Ghelieft, de gheheel locht is zoo zeer verduystert,
Datter een Planete noch Sterre niet en luystert,
Ick en plach naer Elicen noch Arcton niet te vraghen,
Naer Ariadne kroone noch naer den waghen,
| |
| |
Ick en hadde oock gheen zorghe voor verdrincken
Als ick myn Liefs lanteerne zach blincken,
Maer zaech ick nu de sterren schijnen,
Soo mocht ick noch swemmen uyter pijnen:
Nu Godt lof ick ben tot aen de steenklip gheswommen,
Daer ick dickwils op heb gheklommen,
Om myn vermoeyde leden wat te rusten,
Dus wil ick daer op wederom klimmen met onlusten,
En doen aen de Goden en Goddinnen myn oratie,
Om dat sy my zouden helpen uyt dees tribulatie.
O Goden der Hemelen wilt mynder ontfermen,
O ghy hooghe Goddinnen aenhoort myn kermen,
O bystandighe Venus amoureuse Goddinne,
Die ick voor myn Planete kinne,
Wilt my uyt dit apparent perijckel helpen:
O Tethis wilt ghy mynen noot toch stelpen,
Amphitrite en Doris komt tot mynen bystande,
O ghy Nereides helpt my nu te lande,
O ghy Syrenen draecht my hier uyte,
En stilt de Zee-baren met uwen zoeten gheluyte:
O Oceane, Palemon en Protheu,
Castor, Pollux, Melicerta en Nereu,
Phorba en Glauce en wilt my niet afgaen,
Maer wilt my in desen uytersten noot bystaen,
Als ick te lande ben zal ick v met contritie
Al te zamen en elck byzonder doen sacrifitie,
Och kost ick als Amphion spelen zoete Musijcke,
De Dolphijnen zouden my helpen uyt versijcke,
Als de Goden en Goddinnen hun ooren
Niet en openen om myn ghebedt t'aenhooren
O Borea, ghy zijt immers ghedachtich,
Dat ghy met Orythia vreucht waert verpachtich,
O Oeole bevrijt my ghy van alle wee,
| |
| |
Oft ghy Neptune stilt de beroerde Zee,
En helpt my uyt dit verdriet en lijen,
O waterverwighen Thriton helpt ghy my bevrijen.
'tEs verloren ghebeden de Goden zijn op my verstoort,
Nochtans moet ick myn reyse volbrenghen voort,
En swemmen naer myn Liefs Landouwen,
Want ick zoude hier gheheel verkouwen,
En dan zoude ick de bitter doot moeten bezueren,
Want ick armen noch beenen en zou konnen gherueren.
Komt hier by der Rampzaligher avontueren,
Ick zal v in plaets' van wijn de bracke Zee doen smaken,
Dat ghy by Hero niet en zult gheraken:
Ghy hebt de Planeten en Sterren gheirriteert,
Ghy hebt de Goden vervloect en gheblasphemeert,
Ia verturbeert,, 'tgheheel Hemels conroot,
En nu roept ghy alst te laet is om hulp door den noot:
Haddy de Goden niet vergramt in voorleden stonden,
Sy en hadden my hier ter plaetsen niet ghezonden
Met de wreede Atropo om v te krincken;
Eest dat ghy dese Zee van Hellespont kont uyt drincken,
Soo zullen wy salveren v jonck leven,, noch.
O Rampzalighe Fortuyne wilt my respijt gheven,, toch,
En hebt compassie met my, 'ten zal v niet schaeyen,
Wilt v radt het onderste opwaerts draeyen,
Op dat ick mach komen uyt dit verdriet:
En ghy ô Atropo en verdrinct my niet,
Ghy zult toch elders noch al werck ghenoech vinden,
Al en komt ghy my in myn jonghe jeucht niet schinden.
Neen, neen, wy moeten v brenghen in allinden,
Eer ghy dit perijckel zijt gheschappeert,
Want 'tis by de Goden zoo ghestatueert:
| |
| |
Ghy hadt v voor 'tperijckel moghen wachten,
Wat zoudt ghy gaen in Zee swemmen by nachten?
Daer ghy wel wist dat in voorleden tijen
Helles in dit water was komen in lijen,
Daer af dese Zee Hellespont heeft behouden den name,
Soo de weerelt door daer af strect de fame.
O alder-onzalichste der catijven,
Wat zal ick nu maken? wat zal ick bedrijven?
Myn leden verstijven,, ick en kan niet langher gherueren
Armen noch beenen, ick moeter blijven,
Dies ick myn ooghen wel mach vrijven,
Ick en kan my zelven niet meer voort ghestueren,
Dies ick, eylaes, eylaes! wel ter quader uren
Hier moet ghewonnen zijn en gheboren:
O ghy nijdighe Vrouwe van avontueren,
Die my in dit bezueren,, nu brenght door toren,
En ghy Atropo die my doet versmoren,
Godt moet v met synen blixem kastijen,
Dat ghy d'Amoureusen dus brenght in lijen.
Adieu alderliefste Hero Palleys van deuchden,
Ick moet, eylaes! nu van v Lief scheen,
Wy hebben t'zamen wat tijts gheleeft in vreuchden,
En nu komt Ramzalighe Fortuyne verhart als steen
Met Atropo my brenghen in't gheween,
Om dat wy niet meer en zouden vergaren:
Ghy zult v zelven, eylaes! nu vinden alleen,
En uyt ghetrouwer herten groote droefheyt baren,
Als ghy myn doot lichaem zult komen zien ghevaren
Met de golven des waters naer v quartier,
Zoo vrees' ick dat ghy door de quade nieumaren
V zelven oock brenghen zult in lastich dangier:
Adieu welrieckende Roose schoonen Eghelentier,
Venus wil v behoeden voor druck en allinde:
| |
| |
Oorlof ick moet nu scheyden van hier,
Adieu ô Alderliefste die ick oyt minde.
Dout hem onder 'twater ick zal syn inde-
Veers v helpen zinghen op dit saysoen,
Laet ons nu ons exploot over Hero gaen doen.
Wel laet ons gaen naer de speloncke van drucke,
Daer de Goddeloose desperatie leent op haer krucke,
Om haer tot Hero onghelucke,, te verwecken,
Op dat sy terstont vlieghe ter plecken
Daer Hero zit en wacht naer haer zoet Lief,
In plaets' dat sy Leandrum meynt kussen en lecken,
Zoo zal syse metten zelven water bedecken,
En brenghense oock in allendich meskief,
Hier staet de speloncke van alle druck en grief.
Hou Goddeloose desperatie?
'tIs Fortuyne vol variatie.
De Wolf is gheern onder de Schapen,
Naer dat den Meester is verleent hem Godt Knapen.
Den Hof is zeer met ons beyden verciert,
| |
| |
Wat let v, dat ghy zoo roept en tiert?
Wilt my dat verhalen en uytlegghen,
Ick hebber koringhe naer.
Ick heb Leandro synen buyck vol waters gheschoncken,
Hy leyt inde Zee van Hellespont verdroncken,
En Hero die naer hem heeft zitten wachten,
Zonder te rusten zes volle nachten,
Die is nu den zevensten nacht in slaep ghevallen,
En haer lanteern-licht heeft Boreas met allen
Wtgheblasen, dat Leander niet en heeft konnen gheraken
By haren Borgh, dies ick hem heb doen kraken
Met Atropo de bitter note der doot:
Dus moet ghy Hero oock gaen brenghen in noot,
Want 'tis vande Goden zoo ghepredestineert,
Sy heeft langhe ghenoech gheboeleert
En gheleeft in amoureuse delectatie,
Dus moet ghy Goddeloose desperatie
Haer zinnen zoo verturberen en quellen,
Daer Charon haer ziele mach voeren ter Hellen.
Ick zal de zaken alzoo gaen bestellen,
Dat ghy my zeere zult verheffen en prijsen,
In plaetse dat sy meynt te verjolijsen,
Zal ick haer in't herte gheven zulcken nope,
Dat sy oock zuypen zal van den zelven zope
Dat Leander ghezopen heeft, ick zal de slechte gans
Terstont gaen brenghen aen den zelven dans,
Daer ick aenghebrocht heb de schoon Cleopatra,
Portia, Lucretia, Dido en Medea,
Die haer zelven met haer tooverijen
Vande vyerighe liefde niet en kost bevrijen.
| |
| |
O kracht der Goden hoe gheeuw' ick hoe gaep,, ick,
Hoe onlustich ben ick en beswaert van moede,
Gheheel bevreest en beschroomt ontslaep,, ick,
Ick heb groote vaer van teghenspoede,
Ick duchte hoe nauwe dat ick't verhoede,
Dat ick ten eynde zal moeten vallen klachtich:
My droomde dat ick arriveren zach met den vloede
Eenen Dolphijn, en het dunct my noch waerachtich,
Die hem zelven op 'tzant werp met krachten krachtich,
En zoo hy bleef ligghen op 'tzant uyt het diep,
Zoo docht my dat hy daer sterf onzachtich,
Door dat hem 'twater van den vloet ontliep,
En doen docht my noch dat ick myn Voester riep,
Om dat sy my den Dolphijn zou helpen uyttrecken:
En want ick in desen droom gheen vreucht en schiep,
Zoo begost ick my zelven uyt te strecken,
En zoo Morpheus my doen wilde ontwecken,
Zoo begost ick met groot verlanghen te haken,
Ofter oock eenen Dolphijn te deser plecken
Ghekomen was daer ick zou konnen aengheraken,
En want my noch onkondich zijn de zaken,
Zoo wil icker door dees veynster eens gaen naer zien:
Och Godt mynen lanteerne die ick hadde doen blaken
Is uytghewaeyt eylaes, wat zal dit bedien?
Och, och! ick vreese grootelijcx dat misschien
Leander eenighe Rampzalighe avontuere
Zal ghekreghen hebben, dies myn zoete vreucht moet vlien
Wter banen eylaes, en verkeeren in't zuere:
O stranghe Fortuyne! ô ongheluckighe ure!
Ick zien Leandri doot lichaem metter strommen
Hier naer 'tlant eylacen komen gheswommen.
Syn doot lichaem mach herwaerts wel kommen,
Want Atropos heeft synen vyerighen brant verkult,
| |
| |
En dat hy verdroncken is dat is v schult,
Ghy hadt naer hem vertoeft zes nachten,
Haddy niet konnen noch eenen nacht ghewachten?
Daer hy naer den Borgh quam gheswommen zoo gheerne,
Oft hadt ghy ten minsten uwen lanteerne
Van v lieve Voester laten gade slaen,
Als ghy wout rusten oft slapen gaen,
Zoo en waer hy niet komen in't allendich grief.
Wat zoudt ghy zoo doen verdrincken v Lief
Door groote onachtzaemheyt en onzorchvuldicheyt.
Ghy meucht uyt grooter onverduldicheyt
V zelven wel helpen uyt de lastighe pijne.
Ghy zoudt hier anders blijven leven in verdwijne
Door d'absentie van die ghy hadt uytverkoren,
Ghelijck de Tortel die haer Gayken heeft verloren,
Want de boose Inborstighe envije
Met behulp van Valsche calumnije,
Zullen openbaren al v secreten,
En dan zal v Vadere komen te weten
Dat ghy gheboeleert hebt, en gheen maecht en zijt,
En dan zult ghy door daghelijcx verwijt
Verteeren miserabelijck v zelfs vleesch en bloet,
Ghelijck den leelijcken roest het yser doet,
Oft zoo den kancker 'tvleesch totten been afknaecht:
Ia als v Vader v bedrijf zal zijn ghewaecht,
Zoo zal hy zoo vergramt en ghestoort,, zijn,
Dat ghy van hem zult vermoort,, zijn,
Dus helpt v uyt dees desolatie.
Och nu moet ick zonder confortatie
In desperatie,, sterven de bitter doot:
O Atropo wilt zonder tardatie
| |
| |
My halen, en doen v gheweldich exploot,
Oft wildy my niet helpen uyt desen noot:
Zoo zal ick ten lesten my zelven ontlijven,
Want ick en wil in 'sweerelts conroot
Sonder myn Lief niet langher leven blijven.
Ghy meucht wel als d'onzalichste van alle Wijven
V zelven helpen uyt dese swaer doleuren,
Want ghy de swaerheyt niet en zoudt konnen verdrijven.
Ghy zoudt v hayr uyttrecken.
En ws Liefs doot daghelijcx betreuren,
Ghy zoudt v zelven vervloecken.
Sonder vrienden oft eenighe faveuren
Soudt ghy v leven hier overbringhen.
Ghy zoudt klaghen en zuchten.
'tHerte zou splijten van doleuren.
Ghy zoudt uwen dranck met bitter tranen minghen.
En als den sneeu smelten van swaerder onghenuchten.
Ghy zoudt klaghen en kermen.
| |
| |
En door groote gheruchten op v lippen bijten.
En nimmermeer vreucht hebben in 'sweerelts perck,
'tFeyt dat ghy bedreven hebt,
Dat ghy v Lief dus hebt brocht om den hals.
Och! ghy maect hier zoo veel droef gheschals,
Dat ghy alle myn leden doet verstijven,
Och! ick ben wel d'alder-onzalichste der Wijven,
Die bat zoude solaes en troost behoeven,
Dan ghy my met wanhope komt bedroeven
Her, her, ghy moet den zelven dranck gaen proeven,
Die v Lief ghedroncken heeft, al is hy bitter in't smaken.
Och! ick beghin naer de doot te haken,
Komt Serpenten en Draken,, wilt my verslonden,
Springht uyt Cerbere met v helsche Honden,
En bijt met v fenijnighe tanden in myn hielen:
Komt voort ghy dry Furien en wilt my vernielen,
Komt voort Iupiter met uwen vyerighen donder,
Versmacht my fortselijck, en worpt my onder
De groote berghen, zoo ghy de Reusen hebt ghedaen,
Oft wilt my met uwen blixem verslaen:
| |
| |
Komt Neptune wilt my den buyck vol waters schincken,
Op dat ick ghelijck myn Lief mach verdrincken,
Als ick immers moet scheen van 'sweerelts erven,
Soo en wil ick gheen ander doot sterven
Dan d'alder-beleefste van alle Ionghelinghen
Ghestorven en is, ick en kan my niet langher dwinghen,
Ick wil op Leandrum springhen al schreyen,
En om datmen ons in een graf onder ons beyen
Sou legghen zal ick hem vast houden in myn armen:
O Goddinne Venus wilt mynder ontfermen.
Soo zoo light daer, dat zijn de losen en termen
Het zelve sop dat Leander heeft gheproeft.
Hoe zijn wy nu t'onpasse.
Men mach ons ooghen wel met eenen stroowisch vaghen,
'tSal al van droefheyt zijn daer wy af zullen spreken.
Wy zullen een bly aenschijn in eenen droeven capruyn gaen steken,
In plaetse dat wy zouden schreyen en krijten.
| |
| |
Wy zijn certeyn wel twee groote hypocrijten,
Die ons in ander lieden qualijckvaert verblijen.
Wy hebben veel volcx ghebrocht in lijen,
En wy brenghen noch daghelijcx ter Hellen veel zielen.
Hier nu laten zien, en gaen wy elders ons profijt,, zoecken,
Wy en komen nieuwers wy en krijghen altijt,, vloecken.
Wel droom ick, waeck ick, oft slaep ick swaer,, is my
Myn herte van ancxst verschietende?
Ick meynde dat Hero by my was, waer,, is sy?
Haer absentie moet my zijn verdrietende,
Druck en vernoy ben ick ghenietende:
Her waer zijn myn kleeren, noyt zoo beswaert,
'tHerte is in den vloet van droefheyt vlietende,
Ick en weet niet hoe ick dus bedroeft kom' en vervaert
Och de Rampzalighe Fortuyne, die niemant en spaert,
Die heeft hier een moordadich feyt bedreven,
Sy heeft twee Ghelieven die minlijck waren ghepaert,
Ghescheen, en Leandro met Hero benomen 'tleven,
Eylaes! sy ligghen hier d'een op d'ander beneven
Hero veynster, die noch wijt open staet.
O Goden der Hemelen willet my vergheven,
Dat ick den oorspronck ben van dit moordaet,
Had ickse niet ghehouden in haer quaet
| |
| |
Regiment, dit ongheluck en waer niet gheschiet:
Och haren wreeden Vader zal my metter daet
Vermoorden oft brenghen in allendich verdriet:
Maer want den na-raet hier nu en ghebreect niet,
Zoo wil ick bey dees doode lichamen op de Haven
Met eender koorden gaen trecken uyt den Vliet,
En ick wilse beyde in een graf begraven,
Godt wil hun zielen met Hemelschen Nectar laven.
Eynde des vierden Boecx van den handel der Amoureusheyt.
|
|
Auteursrecht onbekend