Hofwijck. Deel 1. Tekst. Deel 2. Apparaat

[p. 22]

[1.7]
Aenden Heer van Zuijlechem op sijn Hofwijcksch Gedicht.aant.

(comm.)

Door-wijse Hovelingh, van veel door nijdt bestreden,
Van meer om strijdt geroemt; die midden in het slick
Houdt beijde voeten droogh, en uw' genegenheden
Noijt hinght aen ijdelheijt van't werelts oogen-blick;
Die nu en dan van 't hof u laet nae Voor-burgh voeren,
En daer bekommeringh, beslommeringh ontwijckt,
En daer uws selven zijt, een heerschap bij de boeren,
En daer u landt, u hof, u rijck eens over-kijckt;
U steene Hof-wijck wijckt voor sommige gebouwen,
In grootheijt, kostlickheijt, doch niet in cierlickheijt;
Maer, nu gij door u pen door-kunstigh hebt ontvouwen,
Hoe all' de weerelts doen daer voor uw' ooghen leijt,
Magh 't steenen Hof-wijck wel voor and're 'tvaentje-strijcken,
Maer voor 'tpapiere, 'twelck is onwaerderelijck,
Bij 'twelck' niet is, niet was, niet zijn sal te gelijcken
Is 't reden dat het all' eerbiedighlijcken wijck'.
Noch 't steenen Hof-wijck, noch het sterckste huijs van allen,
't Welck oijt is opgebouwt door menschelicke handt,
En sal altijdt bestaen; maer noijt en sal vervallen
Dit Hof-wijck, opgebouwt, mijn Heer, door u verstandt.

Henricus Bruno.