Briefwisseling. Deel 4: 1644-1649

[p. 114]

3868. Aan C. Barlaeus. (K.A.)

Scribe saepius, dicebas, cum postremum valediceres¹⁾, et ecce, vix absenti protinus me praesentem sisto. Praestantissimae matronae Hoofdiae, cuius humanitati quantum debeam, tute testari potes, visum est inscribere pietatis nostrae hasce quasi quasdam ἐρευγὰς, sive flammulas mavis aut scintillas²⁾, quarum obiter mentionem feci, cum ab eremitis Pasgeldanis rediremus³⁾. Postulo autem, nisi grave est, tenuitatem nostram totâ⁴⁾ existimatione tuâ denuo ut suffulcias, et hoc volumen, scilicet, quod grave non est, de manu amica tradas in utrique amicissimam. Summa est. Munus nostrum ornato verbis quantum pote. Quod si cui non indignum censebitur quod lucem videat, οὐϰ ἐνίσταμαι, quominus committatur Blauiorum augusto characteri⁵⁾. Vide vero, quid statuas, nam eo casu ne hic quidem substitero. Certum est mare publicum non ingredi, nisi tuo cortice nitenti, cui tam tuto ac securo semel incubui. Hoc fructu beneficium impudenti datur, ut petat impudentius. Ergo si praescribi pateris: uijtgegeven door den Professor C. Barlaeus, et praefatiunculam item brevi prosâ vel epigrammate Latino addere dignaris⁶⁾, prodire audeo. Cave tamen suspiceris, me vel ipsam umbram laureolae in hoc mustaceo quaerere⁷⁾. Plane avidus non sum edendi, et nosti tu, plus harum rerum penes me latere quam vulgatum fuit. At isthaec certe necessaria et, si sic loqui liceat, defensiva cautio est. Interpunctionum enim et orthographices meae, in carmine praesertim, soleo non parum anxie curiosus esse. Nosti quippe, quam levi puncto vel apice derogari possit sententiolis per se jam satis imbecillis⁸⁾. At in exscribendo quotusquisque tantillae rei alienae sollicitudinem amat? Proinde, si haec excudantur, velim corrector ipse exemplaribus adhiberi. Sed nihil tanti erit, quod libentius et libentissime patior, modo ne exscribantur, et me ames, amicissime. Hagae Com., XII Jan. 1645.

1) Barlaeus had de kerstvacantie in den Haag doorgebracht.

2) Nl. de serie verzen, die in 1645 onder den titel Heilighe Daghen zijn uitgegeven en aan Eleonora Hellemans, Hooft's vrouw, zijn opgedragen. Zij zijn tusschen 31 December en 8 Jan. geschreven. Barlaeus bezorgde de uitgave van het bundeltje.

3) Nl. de dames van Osmael; zie blz. 113.

4) totâ? Het woord is zeer onduidelijk.

5) De eerste druk, waarvan geen exemplaar meer over schijnt te zijn, is dus bij de bekende Amsterdamsche firma uitgekomen.

6) Barlaeus schreef een lang lofdicht; zie de uitgaven van de Heilighe Daghen, of zijne Poemata, II, blz. 570, of Gedichten, IV, blz. 339.

7) Naar Cic., ad Att., V, 20, 4.

8) Huygens was altijd bijzonder gesteld op de nauwkeurige correctie der drukproeven, ook wat de interpunctie betreft; zie I, No. 140 en 211.