Tredde deel.
Friesche Herder
To-eyne, in seynd oon dy Eer-wirddige C. Fonteyne.
DE frjuenschip recket oon 't forkàdjen,
Oon 't kluynjen, klomjen, oon 't forâdjen,
Wenneerse naet wirt onderhâden.
It det my seer, in 't iz my tjoe,
Frjuene', az ick jo ijn lang naet sjoe,
Doz det mijn Dicht dat ick dwaen schoe.
It mecket im to reysgjen firddigh,
Ja 't blieut in drieut ijnn' drift folhirddigh.
Ney socken Frjuen', so ljeaf, so wirddigh.
Ick lit it gean, in t jean, sijn wey,
Ick stjoer mijn Friesche Herder mey,
Ick winsch, trog herre, jo gindey.
Jae binn' op moed, in on-beschromme,
Om wezzen ijn jon huwz wol-komme,
Oorz naerne', om, dat jae fen my komme.
Jae witte dat jon frjuen'lijckheyd,
Jon ypen' hert, jon ruwnlijckheyd,
Rjuecht, njuencke my, hert gruwnlijek leyt.
Doz, herckje' it sjongen fen myn Ade,
Y mogge' it wey wye oef behâde,
Ick jou it oer yn jon bewâde:
In schiedt my de' onfortjienne eer,
Dat Y 't, mey njue lezze', ick bejear
Seyn' my, fen jôn Dicht, hette weer.
|
|