Roseliins oochies, ontleedt

XXXII.

DEn Basilisck dood't, door den gloet

Van een venijnig Oogen-licht,

[p. 114]

 

Al vvat het schaed'lijck beest begroett,

 

Met syn gift-stralende gesicht.

 

Is't vreemt dan, dat 't gediert, in't rond,

 

Syn moordend Oog ontvliedt, om 't eerst;

 

En hy alleen den dorren grond

 

Van't ruyme Libya beheerst?

 

Geensins. Maer dit is 't vreemst van all;

 

Dat gy van my vverd nagespôort:

 

Daer gy (O vvonderbaer geval!)

 

My door een aerdigh OOG vermoort.