Er is niets nieuws onder de zon

[p. 96]

Hoofdstuk 34
Mentaliteitsombuiging en de wet van God

Als een nieuw jaar begint vragen we ons vaak af wat zal het ons brengen? Maar zou het niet beter zijn ons af te vragen: Wat zal mijn bijdrage zijn? Misschien hebben velen van u beloften afgelegd om bepaalde dingen niet meer te doen, of juist wel te doen. Weet u, een oud gezegde is: de weg naar de hel is geplaveid met goede voornemens en ik wil daaraan toevoegen: belofte maakt schuld. Om het duidelijker te zeggen: van goede voornemens komt meestal niet veel terecht en dan staan we ook nog in de schuld tegenover God, de mensen en tegenover ons zelf. Dat doet me denken aan het verhaal van Jezus over twee zonen. De vader vroeg hen in de wijngaard te gaan werken. De eerste zei direkt ‘ja’ maar ging niet. De andere weigerde eerst maar bedacht zich later en ging toch. Trek uw eigen conclusies: tot welke groep hoort u? Natuurlijk is er een derde mogelijkheid, n.l. dat u ‘ja’ zegt en ook werkelijk die belofte nakomt. Dit verhaal van bijna 2000 jaar geleden is nog actueel. De menselijke natuur is niets veranderd. God heeft ons via Mozes de 10 geboden geleerd en als samenvatting heeft Jezus gezegd: Gij zult God liefhebben boven alles en uw naaste als uzelf. Aan deze twee geboden hangt de ganse wet en de profeten. Maar nemen we die Goddelijke wet nog wel serieus? Zou het niet op de weg van onze voorgangers liggen om deze geboden eens stuk voor stuk met ons door te nemen en nader te belichten? Voor zowel joden, mohammedanen als christenen is deze wet van Mozes de grondwet van ons geloof en die grondwet moeten we goed kennen. Zeker, we schieten in het houden van die wetten schromelijk te kort maar dat ontslaat ons niet van de plicht die wet na te leven. Jezus heeft zelf gezegd dat Hij niet gekomen is om de wet te ontbinden maar te bekrachtigen. Zou het niet mogelijk zijn dat ons moreel verval te wijten is aan het niet naleven van of de hand te lichten met deze grondwet van het geloof. Geven we ons zelf niet te snel ‘dispensatie’? Het zou te ver voeren om op al die geboden nu in te gaan maar als we nu eens even kijken naar het gebod: ‘Gij

[p. 97]

zult niet stelen’ ‘Oh’, zeg ik, ik steel niet, ik breek niet in....... enz.’ maar..... hebt u nooit ongeoorloofd uw werk verzuimd? U ziek gemeld terwijl u niet echt ziek was maar andere plannen had? Maar uw salaris werd wel doorbetaald. U ontving dus geld waar- voor u geen arbeid verricht had. Is dat geen stelen? U hebt daardoor toch uw werkgever en/of de overheid financieel benadeeld? Zit u nooit te babbelen i.p.v. te werken: Een dagdief wordt zo iemand genoemd. Er zijn nog veel meer vormen van stelen. Bijv. u ontvangt giften voor een bepaald doel en u draagt het niet of slechts gedeeltelijk af is dat ook geen stelen? Het is schrikbarend hoe de oneerlijkheid op allerlei gebied om zich heengrijpt. Soms vraag je je af of er nog wel iemand te vertrouwen is. De economische situatie maakt dat de verleiding vaak groot is en al ziet of weet niemand het: God ziet het. Dit was even een kleine uitwijding over een van de 10 geboden. Daarnaast zijn er nog 9 andere.

Hoe staat het daarmee? Het zou goed zijn om die wet van Mozes, door God zelf gegrift op twee stenen tafelen weer te lezen en te herlezen en te overdenken. U vindt ze in Exodus 20: 1-17 en Deut 5: 6-22. Ze staan dus zelfs twee keer uitgebreid in uw bijbel. Zo belangrijk is deze grondwet voor ons. Gelukkig is er ook vergeving ons toegezegd maar alleen als we onze zonden belijden en even als Zacheus datgene wat we door bedrog ontvreemd hebben teruggeven of vergoeden. Tegenover God onze zonden belijden, daartoe zijn we nog wel bereid, al te gemakkelijk misschien (?) maar daar hoort bij dat we dit ook doen t.o.v. de mensen die we benadeeld hebben en dat brengt vaak problemen want we willen tegenover onze naaste niet graag toegeven dat we iets wederrechtelijk genomen hebben en zo ons ‘gezicht verliezen’ nietwaar?

En toch moet dat als we met God in het reine willen komen. Alleen als we de consequenties van onze daden aanvaarden kunnen we de mensen recht in de ogen zien en aanspraak maken op Gods genade. Suriname heeft integere eerlijke mensen nodig om uit het verval te raken. Bent u daartoe bereid? Heer, leer ons uw wetten kennen en betrachten.