Wij zullen elkander wederzien

Woorden des levens bij den dood onzer dierbaren

Gedachten van Eavater.

I.

Noch ik noch eenig sterveling weet, hoe het onzer ziel zijn zal na den dood van ons lichaam; en toch even zeker als ik ben, dat Hij goed is die niets dan goed doet, even zeker ben ik er van, dat de Liefde onzen ontbonden geest een volmaakte vrijheid zal schenken, een duizendvoudig leven der blijdschap in God en een onuitputtelijke kracht om allen meê te zaligen, die voor zaligheid vatbaar zijn.

O, die onvergelijkelijke vrijheid des ontbondenen! O, dat lichtsnel omhoog stijgen des welwillenden! O, die mededeelingskracht

[p. 135]

des minnenden! - Welk een licht zijn geheele wezen! Welk een leven in alle punten zijner natum! Welke stroomen van verkwikking en verzadiging vloeien zijner edele en nu geheel gerijpte behoeften van alle zijden tegen! Welke heirscharen van liefelijke gestalten breiden de verlangende armen naar hem uit! Welke harmonische stemmen weêrklinken uit het gewemel van deze blinkende chooren: ‘Geest van onzen geest! hart van ons hart! liefde uit de bron der liefde! liefhebbende ziel! gij zijt de onze en wij zijn de uwe. Ieder onzer is de uwe, en gij zijt voor ieder onzer de zijne! Onze God is de Liefde, en God, de Liefde, is de onze. Wij zijn allen Godes, en de Hoogste Liefde is zalig in onzer aller zaligheid!’

II.

O, mijn Vriend! daar bestaat een onverbrekelijk verband tusschen hetgeen gij de zichtbare en de onzichtbare waereld pleegt te noemen: een onafgebroken gemeenschap tusschen de lief hebbende bewoners der aarde en des hemels; een weêrkeerig, weldadig inwerken van de eene waereld op de andere. Hoe meer gij u met deze gedachte vertrouwd zult maken, des te meer zult gij van hare waarheid en waarde en heiligheid overtuigd worden. Vergeet het niet, o nagebleven broeder! gij leeft zichtbaar in de u nog onzichtbare waereld. Vergeet het niet: daar is blijdschap in het rijk der liefhebbende geesten over uwen wasdom in reine, onbaatzuchtige liefde; want alle liefde wordt, zonder dat gij het weet, door de hemelsche geesten van zelve als liefde opgemerkt en erkend, en het is misschien veelmeer letterlijk waar dan een mensch denken kan, wat de Heer zegt: ‘Waar twee of drie vergaderd zijn in Mijnen naam, daar ben ik in Hun midden.’