Engelse verfdoos

[p. 6]

Yellow Lake
II

Een onafhankelijk geel uit ver verleden
in bloemen, jaartellend met eonen,
hoger dan ik: ik kan er onder treden
en spelen met de schaduwen der kronen.
Zo nu en dan wijs ik de wind éne aan,
die is heel stout voor mij, hij mag haar slaan.
Vertederd neem ik haar weer in mijn hoede
en straf de wind met een verbeelde roede.