Engelse verfdoos

[p. 11]

Crimson Lake
VII

Bij Crimson Lake vind ik veel troost,
sinds de Famille Rose mij heeft verlaten.
Nog nimmer ben ik zo ont-roosd
en kijk ik zo door de prieel-hiaten.
Ik heb het de sterren al vaak verteld
en des zomers ook aan het korenveld.
De klaprozen keken mij met zwarte ogen aan,
zij hadden me goed verstaan.
De aren hebben met de wind gesproken.
Dadelijk vroeg hij: kan zij goed koken?
De aren: nog nooit is daarvan gezegd:
er werd een klacht in haar pan gelegd!