Engelse verfdoos

[p. 42]

Prussian Blue
XXXVIII

Als ik de sabels van de iridaceeën
schilder met dit soort blauw en geel,
ze zet als coulissen aan vijver-zeeën
en gelijk naar links en rechts verdeel,
vind ik de stemming van de romantieke
vazen, soms met vergulde oren, weer
en onder bladerrijke parkmuzieken
denk ik me bij geliefden van weleer.
Maar buig ik me over de oude keramieken,
genietend stil van hun glazuur,
ik tref er niet meer zo die spiegelingen
van mijn ogen, als ik er in tuur
en ook de liedjes van de weigeringen
om leedvermaken van mij weg te zingen,
wellen niet meer uit mij met dat oude vuur.