Engelse verfdoos

[p. 55]

Raw Sienna
LI

Gekomen aan het eind van mijn
persoonlijke herfst vol zonneschijn
ruik ik nog eens jaartallen uit
mijn jeugd, al ritselt de kleur van verval
in geelbruine tinten overal.
Geen kenmelodieën, geen kengetal,
geen hoorn, geen harp, geen fluit,
geen strijkers gesteund door bazuingeschal,
maar wilgeloof haast in regen verteerd,
met beukeblaren geaccentueerd,
ik droom ze nog om tot tapijt.
Ik meet de maat met vereenzaamd hart
tussen de stammen in lijkdienstzwart
en klaag de Winter aan,
tot naast het herfsthuis in een vergezicht,
begeleid door het groot-orgel van het licht,
de belofte van Lente komt staan.