Transitieven en immobielen

[p. 35]

Schemering

Het wordt reeds laat. Het licht trekt uit de rozen
en traag oog ik het na.
De boomen staan als hooge hulpeloozen
en ik voel wel, dat ik zoo met hen sta.
't Is of ik aan het uur nog raad zal vragen.
Maar wat weet dat er van?
Het leeft stom door de nachten en de dagen,
en is noch vrouw, noch man.