Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Den Enghel spreeckt teghen de Ziele.

Stemme: Chers amis rejouissons nous.

Den Enghel.

D' Eersten strijdt is maer een beghin,
Van kleyn ghewin,
Daer keerter veel, meer tot 's werelts min,
's Duyvels kindt werden, niet volherden,
Comen weer tot val, in 's werelts dal.

[p. 12]

 

Hier volght strijdt, die is naer den geest

 

Maeckt meer tempeest,

 

Ghy zult claer, sien sonden minst, en meest:

 

Veel wonden schuylen, en vervuylen,

 

't Meest perijckel is, in duysternis.

 

Schoon moet zijn, binnen met de bruyt,

 

Iaeght 't quaet daer uyt,

 

Roeyt, doorens uyt, distels, en 't quae cruyt:

 

't Fenijn der zielen, zult zien krielen,

 

Laeghen van 't serpent dat u ziel schent.

 

'k Zal daer toe, gheven medecijn, teghen 't fenijn,

 

Door mijnen raedt, zult heel suyver zijn:

 

Het worms knaeghen, zult verjaeghen,

 

Op dat 's deughs gewas, op-schiete ras.