Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Clacht-liedt, over het verlies vande teghenwoordigheyt Godts, hem noch eens noodende, om werom te commen (ghenomen op de H. Communie.)

Stemme: Gheen landen ter werelt, soo schoone beperelt.
Ofte: Grand Dieu petit enfan.
Ofte: Comt herderinnen al, in't eerste deel.

O Duyster ooghen blent, 'k en heb' Godt niet ghekent,
Als hy quam in mijn huys, 't was duyster, vol ghedruys,
En in't gheloove, was ick te kranck;
Door 't samen spreken, 'k wiert niet ontsteken,
Met hem op den ganck.

Door mijn ondanckbaerheyt, nam Godt van my afscheyt:

Door d'hooverdye prat, verlies ick desen schat,
D'ander ghebreken veel in't ghetal,
Doen hem wegh vluchten, 'k beweent met suchten,
Dit droef ongheval.

O Hemels Manna soet, mijn ziele spijst, oock voet:

Sonder u laes sy sterft, door sonden t'vleesch bederft,

[p. 29]

 

Ick zal [met] krachten, u hauden vast;

 

Stercker aenhanghen, naer u verlanghen,

 

Nooden u te gast.

 

'k Weet 'k moet zijn op mijn hoe, deur, veynsters, sluyten toe,

 

En stellen 't hert gherust, dan comt daer Godt met lust;

 

'k Zal u omhelsen soo vast voortaen,

 

Dat Godt van't leven, my hem zal geven,

 

My voorts noyt afgaen.

 

Comt teer-kost op mijn reys, maeckt mijn hert u paleys:

 

Rust daer in eeuwelijck, maeckt van mijn ziel u rijck;

 

Keert weer, keert weer, o Godt van't licht,

 

De duysternissen, zal ick dan missen,

 

Door u claer ghesicht.