Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Weer geen lintje! (2011)

Informatie terzijde

Titelpagina van Weer geen lintje!
Afbeelding van Weer geen lintje!Toon afbeelding van titelpagina van Weer geen lintje!

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (0.53 MB)

ebook (2.92 MB)

XML (0.17 MB)

tekstbestand






Genre

non-fictie

Subgenre

column(s) / cursiefjes


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Weer geen lintje!

(2011)–Gerard Kessels–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende
[pagina 26]
[p. 26]

Tegenover het klooster

Mijn ouderlijk huis stond tegenover een nonnenklooster. Franciscanessen. 's Zomers hoorden we ze door de openstaande ramen vaak zingen. In massaal rooms gekweel kraaiden ze de pannen van het dak.

Op den duur werd het stiller. Hun godsvrucht nam niet af, wel hun aantal. Andere smeekbeden werden wellicht verhoord, maar het verzoek tot meer roepingen sloeg dood op de tijdgeest. Hun vermogen zeer oud te worden, betekende slechts uitstel van executie.

Zo ging het ook elders. Uiteindelijk werden onze nonnen, samen met die van andere uitstervende kloosters, bijeen gebracht - geconcentreerd zou een te lelijk woord zijn - in Heythuysen. Daar leefden ze nog lang, dat weet ik zeker, en gelukkig, neem ik aan.

Het karakteristieke gebouw is al lang gesloopt. Het appartementencomplex dat er nu staat, heet Het Klooster. Verder herinnert niets meer aan de roomse rijkheid van weleer. Als ik er voorbij kom, zoeken mijn ogen altijd de plek waar vroeger de kapel en de sacristie waren. Jaren was ik er misdienaar. Ons gezin met vijf jongens was hofleverancier. Na de mis kregen we een boterham met bezwete kaas.

Pater Donulus, de zielenherder van de nonnen, wilde altijd meer wijn als ik met mijn karaf aan kwam zetten. Méér, méér, stootte hij gedempt uit, als ik begon te schenken. Ik had toen nog een leeftijd dat ik dit interpreteerde als een diep verlangen nog dichter bij de Heer te zijn.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken