De forel van Hitler
De zware misdadiger at graag licht. Hitler was vegetariër. Forel in botersaus was zijn lievelingskostje. De Belgische kok Jeroen Meus wilde die schotel klaarmaken voor de Belgische televisie. In zijn kookprogramma bereidt hij het favoriete gerecht van beroemdheden. Maar zender Canvas moest Hitlers kostje schrappen, na woedend protest van joodse organisaties en oud-gedeporteerden. In plaats van de forel kregen de kijkers de risotto van operadiva Maria Callas. Ook heel lekker trouwens.
Canvas meende zorgvuldig te zijn. Bij elk snufje zout en puntje boter zou Meus uitweiden over de verderfelijkheid van Hitler. Maar niets hielp, de verontwaardiging liep zo hoog op dat Canvas zwichtte. Een forel zwemt tegen de stroom op, een brave Belgische zender niet.
Voornaamste bezwaar: door de Führer tot middelpunt te maken van een populair programma, werd hij ‘vermenselijkt’. En dat mag niet. Hitler mag niet vermenselijkt worden. Hij moet een duivel blijven, een monster. Een man die niet eet, en zeker niet zo'n sympathieke vis als forel, maar iemand die zich als een Dracula in leven houdt met mensenbloed.
Was het maar zo gemakkelijk. Wie Hitler afschildert als een griezelig monster, pleit de Duitsers vrij. Want tegen een monster heeft een mens geen verweer. De zaak is veel ingewikkelder. Hoe is het mogelijk dat een intelligent volk als het Duitse zich tot beulen en moordenaars liet maken door een mislukte Oostenrijkse kunstschilder die op zijn tijd graag een forelletje at?
Auteursrechtelijk beschermd