De assessmentkampioen
Zoals de eerste zwarten die blanken tegenkwamen dol waren op spiegeltjes en kralen, zo zijn personeelsmanagers gek op assessments. Tegenwoordig geldt het assessment als een toverformule bij het vinden van de juiste mensen. Personeelchefs met een schat aan ervaring en mensenkennis strepen zichzelf helemaal weg. Maar één vraag telt: hoe is de kandidaat uit het assessment gekomen?
Toch is zo'n assessment niet meer dan een dagje droogzwemmen bij een duur bureau in de stad. Duur ja, want als het niet heel veel kost kan het niet goed en betrouwbaar zijn. De kandidaat speelt bedrijfje en moet een aantal moeilijke situaties oplossen. Maar wat vooral telt is of hij extravert en communicatief is. Of hij inhoudelijk sterk is, doet er minder toe. Want vaardigheden zijn belangrijker dan kennis.
Dit levert een bepaald type manager op: de assessmentkampioen. Je ziet hem overal en de maatschappelijke schade die hij aanricht is enorm. In de organisatie valt hij direct op omdat zijn bek groter is dan zijn draagvlak. Hij bouwt weinig op en maakt veel kapot. Steunpilaren van de organisatie vindt hij vastgeroest. Hij jaagt ze weg en vervangt ze door bevriende grootgebekten. Meestal wordt hij na enige tijd bedolven onder zijn eigen puinhoop, waar hij vervolgens met veel verve onderuit kruipt. Gewapend met een riante afvloeiingsregeling verlaat hij het bedrijf via de nooduitgang. Op naar de volgende werkgever. Die staat al klaar en wil hem dolgraag. Mits het assessment goed is, uiteraard.
Auteursrechtelijk beschermd