Proeve eener Hollandsche prosodia

[p. III]

Voorrede.

Onder de bearbeiding dezer stoffe, ben ik ten volle overtuigd geworden, dat de volledige ontwikkeling der Hollandsche Prosodia, waarvan deze proeve slechts eene voorbereidende verhandeling is, een werk van zeer grooten omvang, en voorzeker van te veel uitgebreidheid zou zijn, om, voegzaam, in de bundels der Maatschappij geplaatst te worden. Ook verwachtte men van hun, welke, aan de behandeling dezer prijsstoffe, hunne krachten zouden wenschen te beproeven, zekerlijk niets meer dan zulk een voorbereidend overzigt der Hollandsche taaltoonkunde, waarin, behalve de voorname grondtrekken, welke tot het denkbeeld dezer toonkunde behooren, ook, vooral, die afdeelingen, welke men, meer opzettelijk, op het Rythmus en Metrum der Ouden toepassen moet, breedvoerig behandeld en uitgewerkt behooren te worden; maar zonder daarom deze zelfde uitweiding in alle deszelfs deelen te gemoet te zien. Men kon dus, bij de uitschrijving dezer stoffe, slechts eene handleiding ter verdere uiteenzetting van dit veelomvattend onderwerp beoogen.

[p. IV]

Het zal mij altijd tot een bijzonder genoegen verstrekken, door oordeelkundige aanmerkingen, betrekkelijk het onderwerp, 't welk ik in deze proeve behandeld heb, verder voorgelicht te worden in mijne nasporingen op dezen schaars betreden weg. Deze zullen mij niet anders dan behulpzaam kunnen zijn, in het verder voortzetten van mijnen arbeid, in een meer uitgebreid werk, waarvan deze proeve slechts de meer of min uitgewerkte schets oplevert.

De hoogstvereerende wijze, waarop mij de uitgeloofde gouden eerepenning, gepaard met een buitengewoon geschenk van zilver, door de Hollandsche Maatschappij van Fraaije Kunsten en Wetenschappen is toegewezen, en de eenstemmige goedkeuring mijner Kunstregters, vorderen mijne geheele erkentelijkheid; en hoe zal ik dezelve beter aan den dag leggen, aan alle deze sprekende blijken van aanmoediging beter beäntwoorden dan door het vlijtig vervolgen van mijne taak?

Teregtwijzingen, waar ik gedwaald, herinneringen, waar ik iets overgeslagen, en leerzame tegenspraak, waar ik de zaak uit een verkeerd oogpunt beschouwd mogt hebben, kunnen mij, derhalve, bij dit mijn voornemen, niet anders dan welkom zijn.