Gedichten

[p. 88]

Aan den Christen.

's Vaders leiding is zoo veilig!

Nimmer vreest het lievend kind,

Aan zijn' zijde, en 't is hem heilig,

Waar zijn vader 't beter vindt.

Kond't ge, ô Christen, dit vertrouwen!

Dan was steeds uw kronk'lend pad,

Schoon gij 't zelf niet kunt aanschouwen,

Nader aan uw's Vaders stad!

[p. 89]

 

Maar nu kiest ge u zelven wegen; −

 

Kromme wegen leiden af!

 

Morrend houdt ge u zelven tegen,

 

Steunende op uw eigen staf.

 

 

 

Zie, uw vader strekt zijne armen

 

Liefd'rijk uit naar 't doolend kind! −

 

Hij alleen kan u beschermen!

 

Volg Hem, waar hij 't beste vindt.

 

 

 

's Vaders leiding is zoo heilig!

 

Baant een pad zelfs door de zee!

 

In woestijnen zijt gij veilig −

 

Leeuwen zijn voor God gedwee.

[p. 90]

 

Houdt u digt aan 'svaders zijde!

 

Kies u zelfs geen sling'rend padt

 

Hebt gij ergends vrij geleide,

 

Wen gij 't in uw' God niet hadt?

 

 

 

Allen steun en staf der Aarde

 

Mist gij bij uw' vader niet! −

 

Stel in God alleen uw waarde,

 

Hij ziet juister, dan gij ziet! −

A.