Een romance
De lezer wordt verzocht de titel van deze roman licht-ironisch op te vatten. Van een romantische liefdesgeschiedenis kan men hier moeilijk spreken, en ‘liefde’ schijnt hier vooral een voorwendsel voor andere, minder verheven zaken. Een regime van onzekerheid, argwaan en suggestie treedt eerder aan het daglicht: de hoofdpersoon van dit verhaal loopt op drijfzand.
Een op bewondering gebaseerde vriendschap voor een studiegenoot wordt abrupt bedorven door een uit de hand gelopen déjeuner sur l'herbe, waarbij diens zuster en verloofde de tegenspeelsters zijn - in de minst voordehandliggende kombinatie. Jaren later, wanneer hij opnieuw met dit drietal gekonfronteerd wordt, is het de beschamende herinnering aan deze erotische overtreding die de gevoelsverhouding kleurt. ‘Wat was er gebeurd en hoe gebeurde het, wat zou de uitkomst zijn?’ - zolang de hoofdpersoon zich met dergelijke vragen blijft pijnigen, spiegelt alle wrangheid van het verleden zich voor de duur van een avond en een nacht in het nu. Verbanden leggend waar mogelijk in een chaos van gebeurtenissen en indrukken, blijft het onduidelijk of hij bezig is geweest een mysterie op te lossen of er juist een te scheppen...
Auteursrechtelijk beschermd