ZEvxis, op een tijdt seeckere Druyven geschildert hebbende, heeft die selvighe soo naturel gemaelt, dat de Vogeltjens daer na ghevloghen zijn, om die af te picken, maer hebben haer door schijn bedroghen ghevonden: Alsoo gaet het heden inde VVerelt, in 't stuck van Vryagie, de Vromen niet te na ghesproken: Hoe menigen Dochter schijnter te wesen het gene dat sy niet en is, te weten Maeght, welcke naem ofte de eygenschap van dien, een Eerlijck Dochter toe behoort, maer aenghesien de Maeghdom dickmaels langh verlooren is gheweest, werter menigh door schijn bedroghen, inder waerheydt zijn soodanighe Dochters Zevxis verr' overtreffende, ende veel eerder Parrasius gelijck, die niet de Voghelen, maer de Menschen, ja selfs Zevxis met zijn konst bedroghen heeft, als hy in seecker Schildery, een gordijn ghemaeckt hadde, 't welck Zevxis wilden op schuyven, menende daer de Schildery achter te vinden, maer bevont dat het gardijn, de Schildery selfs was.
Ghy die u handel drijft in Min,
Leest dit voor 't laest, let op de sin:
Het sal u Leeren, hoe en wat
In 't Minnen dient te zijn ghevat:
De Ieucht somtijts van noode sy:
Een heusche mont, een kloeck verstant,
Een soete tongh, een kuysche hant,
Een eerbaer hert; een vrome Geest,
Een Reyn ghemoet dat Sonden vreest,
Patienti die soo menich strijdt
Weet uyt te voeren, tot de tijdt
(Door het gheluck) bequaemheyt geeft:
Dat trouheyt als verwinster leeft.
Auteursrechtvrij
