Eerlycke tytkorting

[p. 30]

Herders Droom.

[p. 31]

Harders-Droom.

1.
EErt daeghje daelden, viel ten Hemel uyt,
Op Bloempjes, en op Kruyt,
Een geurigh nat, al eer de roode Roosen
(Ontloocken) çierlijck bloosen

[p. 32]

 

Voor d'opgangh van de Zon, en 't morghen-dagen,

 

Dreef mijn de soete Min, in 't groene Bosch te klaghen.

 

 

 

2.

 

Eer ick mijn klaghjes, noch te deegh aen vingh,

 

Kreegh ick veranderingh;

 

Mijn Leden mat (tot rusten heel ghenegen)

 

Sijn schielijck neer gheseghen:

 

Natuur verkracht mijn geest, de Ziel ghedoocken

 

In 't diepste van 't ghemoet met ooghen toe gheloocken.

 

 

 

3.

 

In 't doode leven doght my dat ick sagh

 

Een vriendelijcke lagh,

 

Van Amaril, die neffens my ghelegen

 

Heeft Bloem, en Kruyt ghekreghen:

 

Mijn lijf bestroyt met nat bedoude Roosen

 

Wiens geur haer schaemte scheen te tuyghen door het bloosen.

 

 

 

4.

 

Dus in mijn slape (van de Min ghewont)

 

Ick my bedroghen vont:

 

Ach! Amaril, ach! Amaril, mijn leve,

 

Waer is die vreughd ghebleve?

 

O vreuchd'! ô vreughd' waer heen zijt ghy ghevlogen,

 

O droom! ô soete droom, 'k ben in mijn vreuchd' bedroghen.

Eynde.