Eerlycke tytkorting

[Heer Aeltje-buur,, wat avontuur]

Stemme:
Hansje sneed, het Kooren, &c.

HEER Aeltje-buur,, wat avontuur:
Deynck Teun die heeft een Vryertje.
Ist niet ondieft: Sy is verlieft
Op een wilt-weyigh Snyertje.

Een Huppel-klinck,, een lichte-vinck,

Daer niet en is ten besten;
En weetje 't niet,, hoe dat hy hiet?
't Is puyckjen aen de Vesten.

Wat maghse doen: 't Is gien fatsoen.

Ia wel! ick seght jou Aeltje
Dat teere Wicht,, valt veel te licht:
Zy smijt hem uyt het Zaeltje.

't Is wel een Lanst,, hy speult en danst;

Ia alle nieuwe wijsjes,

[p. 44]

 

Of niet een quack,, hy weetse strack:

 

Dat hoord' ick laetst tot Tijsjes.

 

Waer op dat pas,, 't gheselschap was

 

Van al de jonghe Maetjes:

 

Daer hy alleen,, het geesje scheen

 

In kluchjes, en in praetjes.

 

Dat langhe Teun,, en Iaep en Seun

 

Noch seyden dat's een giesje;

 

Ia soo ontdieft,, dat ick verlieft

 

Hem Minne moet, seyd' Niesje.

 

Die soete sloof,, heeft goed geloof

 

Dat sy hem sel bekooren.

 

O lieven Heer! Komt morghen weer

 

Ghy sult wat anders hooren.