Eerlycke tytkorting

Jaer-Liedt.

Stemme:
O Zaligh Heyligh Bethlehem.

O Mensch! vernieuwt in 't Nieuwe Iaer:
Legh af, legh af het pack der zonden.
Na Bethlem keert; begeeft u daer;
De Soone Gods Mensch wert bevonden.

Waerom een Mensch? Een teder Kint?

Waerom soo arremlijck ghebooren?
Om dat sijn Godtheydt ons bemint,
En door sijn Menscheyd heeft verkooren.

Waerom soo naeckt, so bloot, so koud,

In 't Schuurtje by de stomme Beesten?
Om dat sijn Menscheyd leeren soud
Versmaden, dat hier schijnt het meeste.

Dat 's Rijckdom, Eer, Wellust, en Pracht,

Staet Goude Kroonen, rijck beperelt;
Om datse Godt de Heer kleyn acht,
Zendt hy sijn Zoon naeckt in de Werelt.

Als een onnoosel Lam of Kindt:

Sachtsinnigh, en heel goedertieren;

[p. 99]

 

Die ons van alle last ontbindt,

 

Soo wy hem als ons Heyland vieren.

 

Vernieuwt in 't nieu, ô Mensch! 't is tijt.

 

Ey! opent u verblinde ooghen:

 

Denckt wie hier is, en wie ghy zijt;

 

't Is langh ghenoegh gewroet in 't slijck,

 

In 't vuyle slijck van uwe zonden:

 

Gheen Gout, geen Gelt, en maeckt ons rijck,

 

Dies blijft aen 't Werelds niet verbonden.

 

Godts Soon komt naeckt in arremoed

 

Hier op dit droevigh Dal der tranen:

 

Tot af-stand van de overvloed

 

De zotte Menschen te vermanen.

 

Hy wil dat wy ons offerhand

 

Sijn Godtheyd sullen komen bieden:

 

Hy wil dat onse herte brand

 

In liefd' tot Godt, de Wereld vlieden.

 

En thoonen Schat van ware deught,

 

Ootmoedigheyd voor alle saecken,

 

Om in het nieuwe Iaer met vreught

 

Ons Ziel in Gode te vermaecken.