Eerlycke tytkorting

[p. 122]

Na de voys van Doulands Lachrimae.

a 2. Superius.

[p. 123]

Na de voys van Doulands Lachrimae.

a 2. Bassus.

[p. 124]

a 2. Cantus.

[p. 125]

a 2. Bassus.

[p. 126]

Minne-Klacht.

Op de voys,
van Doelands Lachrimae.

KLaegh, oogen klaegh, tuyght mijn verdrieten
Door tranens vlieten:
Aemloose Ziel, (ontlast u borst)
Van 't geen sy torst,
Van 't geen sy torst, en steed's moet dragen:
Wat doch? liefd's plaghen:
Vlucht Ziel, nu Rosemond my haet
Ia gantsch verlaet.

Laet ick mijn selven

Een rust-plaets delven,

Daer mijn lichaem leydt,

Ziel-loos, ach!

Op dat mach

Met gheklagh

Yder een mijn sterref-dagh

Recht beweenen: mits men sagh

Mijn ter doodt bereydt.

Mits ick beminde
En niet kost vinde
't Gheen de minne socht:
Min soght vreuchd,
Vreuchd liefd's deucht,
Deucht gheneucht,
Een gheneucht, Die 't al verheught,
't Gheen ghy (lief) uyt liefd' vermeught,

[p. 127]

 

Maer noch niet volbrocht:

 

Dies ick mijn wil gaen bereyen

 

Om af te scheyen;

 

Scheyen van mijn Rosemondt

 

Die ick sonder weer-min vondt:

 

Adieu minneloose minne

 

Aerdtsche Godinne

 

Liefde leydt u slaef ter doot

 

Mocht mijn grafste zijn u schoot.

Eynde.