Mevrouw C.
Brussel, 12 December '66.
.........................
De docter vreesde voor tering, en ik heb alle moeite van de wereld gehad om hem aan zijn verstand te brengen dat ik daar geene de minste aanleg voor had, daar ik in dat geval reeds lang dood geweest zoude zijn.
.........................
‘Il vous faut du repos et une nourriture fortifiante, sans cela, vous ne vous remettrez plus.’
‘Il me faut de l'air et du soleil, je crois.’
‘Oui, si vous pouviez respirer l'air restaurateur da midi de la France on de l'Italie, je le crois, mais l'air ici ne vaut rien en hiver.’ Gelukkig ben ik niet poltronnig, want dan had ik dood moeten gaan van angst, ten gevolge der benaauwde gezigten die ik zag! In plaats van dat heb ik maar geduldig op mooi weer gewacht, en den eersten dag dat het vroor, de deuren van het balcon wijd open geworpen, en eens frisch adem gehaald in de zuivere lucht. De docter wist niet wat hij hoorde, toen ik het hem vertelde, en kwam den volgenden morgen op hooge beenen aanloopen om te zien of ik nog leefde, in zoo verre als ik den vorigen dag geleefd had. Ik lachte hem uit om zijne groote oogen en vertelde hem dat ik mij veel beter gevoelde. Daarop gaf hij mij, en homme d'esprit, ten antwoord: ‘Tant mieux, Mademoiselle, fortifiez-vous, ne faites pas d'imprudences et, pour le reste, suivez votre instinct.’
Die docter is een verstandig man, zooals gij hieruit zien kunt; als gij het ooit in uw hoofd mogt krijgen om hier nog eens ziek te komen worden, dan recommandeer ik hem u.
.........................
Madame R.... C'est étrange comme vous reprenez vite! C'est votre volonté, votre énergie qui vous sauvera, car vous étiez bien près de la tombe, il y a huit jours! Mais vous vous remettrez, car ce n'est pas le climat qui vous tuera, vous!’
Daarna ben ik uitgegaan zoodra mijne beenen mij weder dragen konden.
.........................
Mina.
Auteursrechtvrij