Mijn leven

(1877)–Mina Kruseman– rechtenstatus


Mejufvr. C.F. van Rees, Bonn. Rome, 6 April 1874. Mijn beste Kaatje! Ik zit in Rome! Dacht ge dat mijn reizen ook mislukken als ik alleen ben? Of wist ge niet dat ik plan had deze verre landen te bezoeken? 't Spijt me erg dat gij juist in Brussel komt nu ik weg ben! ......................... Wat spreekt ge toch over émancipatie? Ik wil van dat leelijke woord niets weten, en noem 't nooit, omdat 't au fond van elke sociale questie ligt en de meeste weerklank vindt als 't niet tot vlag gebruikt wordt. Zulke kinderen als Betsy Perk bluffen op emancipatie; menschen, als wij, zijn geémancipeerd en hebben dus recht veel meer te vragen. .........................
[pagina 137]
en ik vind 't leven hier dol prettig! Gij moest mij zien omspringen met al die geestelijken, die mij bekeeren willen! O, dan zoudt ge wel andere questies ontdekken in mijn strijden tegen maatschappelijke misbruiken, dan een vrouwelijke emancipatie-questie alleen! Ik doe niets meer dan uitgaan, discuteeren en zingen! Een heerlijk leventje! Den eenen dag dwaal ik de stad door met een ambassadeur en den anderen met een abbé! Ik beleef hier allerlei kluchten, maar rol er altijd best door heen. Wat is alleen zijn toch heerlijk! Met Betsy P. was ik zóó niet voortgeholpen geworden! Mina.