Mijn leven

Aan Mej. E. Baart.
Brussel, 23 Augustus '74.

Beste Elize!

Nogmaals dank voor alles! Ik heb u niet eerder geantwoord, omdat ik geen tijd had en zelve wachtte op antwoord, zoowel van J. ten Brink als van anderen, maar.... 't zijn nog altijd de mannen die regeeren en daarom gaat alles zóó langzaam; als ze ons tot concurrenten hadden zouden ze wel wat meer activiteit moeten hebben om bij te blijven! Enfin, wacht maar, nous y viendrons!

Het conservatoire is gesloten en al wat macht heeft rust. (Hier zoowel als in Nederland, waar Willem III aan 't hoofd staat met-zonder ministerie!) Wat dus uwe aanstaande lessen aangaat, patience! ik zal verder wel zorgen dat gij behoorlijk aangenomen wordt in de classe van Quélus, en dan van den winter den weg voor u banen in Nederland.

Wat het verdeelen der rollen van mijn drama betreft, dat heb ik, om alle onaangenaamheden voor-te-komen, maar geheel aan de Directie overgelaten, die 't stuk gevraagd heeft, om 't te laten spelen door het Rotterdamsch Tooneelgezelschap.

[p. 221]

Ik heb in Rotterdam zijnde nog gauw de ‘Vorstenschool’ voorgesteld en gezegd dat de rol van Louise de eenige was, die ik van 't jaar nog spelen wilde, buiten mijn eigen stuk. Gisteren las ik in 't Vaderland, overgenomen uit den Spectator, dat de tooneeldirectie er ook over dacht Mult. Vorstens. op te voeren! Zouden we er waarlijk nog komen? - En zou al 't onmogelijke zoo gauw mogelijk worden? Ik sta er zelve dom voor!

Het Tooneelverbond ontkent nog gedurig het bestaan der tooneelschool. Hebt gij nog niet geschreven? Laat je toch door niets of niemand ontmoedigen! Ik heb nu al dertien jaar gestudeerd en getobd met eindelooze décepties en schelmstreken! Geeft dit je moed?

Adieu.

Mina.