Mijn leven

Mevrouw E.
Brussel, 24 Februari '77.

.........................

Hierbij de mooie brieven van van Deventer, en van 't lieve Jennytje, dat haar woede niet verbergen kan over de noodzakelijkheid van hare heerlijke beloften te volvoeren.

.........................

Met welk schip ik ga en wanneer, dit kan ik u nog met geen mogelijkheid zeggen, het zal geheel afhangen van de booten welke in Augustus vertrekken.

.........................

Het was een groote verligting voor mij, uit van Deventer's brief te zien dat zij eerst hier zullen komen na mijn vertrek, want ik heb reeds doodsangsten uitgestaan over dat langgewenschte samenzijn van twee partijen, juist in den druksten tijd van mijn pakken en werken; dat moest oorlog gegeven hebben, en

[p. 269]

dan waren de slagen van alle kanten op mij gevallen, terwijl het lieve Jennytje een heerlijke gelegenheid gehad had, om het slagveld te verlaten en een nieuw treurlied aan te heffen over de wreede noodzakelijkheid van weer haar ‘beste Paatje’ te moeten verlaten.

Enfin, ik vind die familie-kibbelarijen heel verdrietig, maar ik ben tevreden over de verkeerde uitrekeningen van hun boosheid, die mij mijn vertrek gemakkelijk maken.

.........................

Mina.