Jetje's poppen

[p. schutbladen voor]

[p. 1]

De vilten Poppen

[p. 2]

[p. 3]

Jetje heeft mooie vilten poppen; die kunnen nooit breken, weet je.

En leuk dat ze zijn! Wat zeg je wel van Gekheid en Jantje Kardoesje?

[p. 4]

[p. 5]

Is 't klompen boertje en boerinnetje ook niet een aardig paartje?

‘Klompen Hein en Klompen Mie,
Altijd gezond en vroolijk voor drie.
Met de armpjes in elkaar
Staan al voor een dansje klaar.’

[p. 6]

[p. 7]

Maar nu heb ik lange Jaap nog vergeten en Bobbie de kleine clown met 't puntmutsje op!

[p. 8]

[p. 9]

Eens op een ochtend werd Jetje wakker van een vreemd geluid. Zachtjes op de teentjes, gaat ze naar beneden en wat ziet ze?

De popjes zijn aan 't dansen. Gekheid heeft veel pret en zwiert met 't boerinnetje in 't rond.

- ‘Mietje draai maar weer eens om,
Gekheid, die is nog niet zoo dom.
Met je klompjes van den grond,
Hopsasa en vlug in 't rond.’

[p. 10]

[p. 11]

De kleine clown zit aan de poppenpiano en speelt een vroolijk walsje en Hein 't boertje danst in zijn eentje de klompendans;

- ‘Klikkerde klak van bom, bom, bom,
Meisje ga weg, of ik kom, ja ik kom.
Op mijn klompjes van klikkerde klenk,
Ik geef je een zoen, om - dat jij het bent!’

[p. 12]

[p. 13]

Lange Jaap had Jantje Kardoesje in de armen genomen en draaide en draaide op zijn lange beenen; terwijl hij dat aardige versje zong, je weet wel, van:

‘Jantje Kardoesje wat heb je in je zak,
Een glaasje jenever, een pruimpje tabak.’

[p. 14]

Daar komt de hertogin binnen, die van al dat leven niet slapen kan.

De popjes groeten eerbiedig. Lange Jaap zet Jantje Kardoesje vlug op den grond, buigt diep en zegt:

‘Welk een eer, o mooie hertogin. Mag ik een dansje, of heeft u geen zin?’

Maar 't nuffige hertoginnetje zingt:

‘Neen goede vilten poppen, ik bedank u allen,
Dat wilde dansen, kan mij niet bevallen.
Mijn kleedje dat is er te net en te fijn,
Maar ik wil wel graag op jullie feestje zijn!’

[p. 15]

[p. 16]

Maar wat is dat? Groot rumoer. Gekheid en 't boertje zijn aan 't vechten! Holla, dat gaat zóó maar niet. Lange Jaap wil vrederechter zijn en Jantje Kardoesje helpt dapper mee.

Daar komt Jetje en roept: ‘Stoute poppen, wil jullie wel eens!’... Meteen wordt ze wakker in haar bedje. Zou het dan toch een droom geweest zijn?

[p. 17]