Christelijcke en vermakelijcke gesangen

[p. **5r]

Op het selfde voorwerp.

ICk singh' geen oorloghs-list

Van het verdeelt Germanjen;

Noch repp' van Burger-twist

In het gesloopt Brittanjen;

Noch denck' om Vorste-staf
[Die heylsaem, houd' mer handen af]

Met schimp-rijm te ontmoeten;

Op dat ick met geen silv're daeuw'
In Beljes Tas, soo nooyt te naeuw

Mijn losse drift sou boeten:

[p. **5v]

 

Noch derv' een Vagevyer

 

Voor sulcke vaersen stoocken,

 

Die aller Vader hier

 

In 's wereldts schouw deed' roocken,

 

Niet uyt een heete gloet,

 

Tot schen-sucht, ofte dolle moet,

 

Maer onbedacht gevoelen.

 

Men laeck' geen wijsheyt, eer, noch schoont

 

In 't voorwerp, daer 't sijn glans verwoont.

 

Oock luyptmen onder 't woelen;

 

 

 

Maer sta bedwelmt, bevreest,

 

Hoe ick een plaets kan vinden,

[p. **6r]

 

Om mijn, De Laet, een meuwen geest

 

Den slaep des hoofts t'omwinden

 

Men t' saem-getuyte lof

 

[Door dien hy ons schept nieuwe stof]

 

Van onverwelckb're bloemen,

 

Bestuwt met stoet van letter-jeught,

 

Met handt-geklap, en dert'le vreught,

 

En kan sijn rymen roemen.

 

 

 

Hy mengelt hoogh, en laegh

 

In sijn streel-siecke bladeren,

 

En maeckt een dof-geest graegh,

 

Als hy als Artz komt naderen

[p. **6v]

 

En menght met heyl'gen Psalm

 

Een france, of duytse, luchter galm,

 

En treft soo na mijn oordeel

 

Dat alte langh gemiste wit

 

Daer Dichters heyl en eer in sit,

 

Want voeght vermaeck by voordeel.

Soo als men 't sien kan.