Limburgiana

[p. V]

Voorrede.

Een blonde morgen in Mei; de met gouden gloed overtrokken heuvelen stijgen bultig op uit het land, trildansend van zonnewarmte.

Uitgestrekte weiden, bontgevlekt door madeliefjes, margerieten, boter- en sleutelbloemen, roode klaverbollen en wilde orchideeën, waaruit scheef gegroeide boomstammen rijzen, bedekt met reuzenbouquetten van zachtrose wit, onmiddellijk begrensd door akkers van gerst en tarwe, golfbewogen door zachte winden. Een trilling van lichte koelte suist door de boomen in oneindige kleurenwisseling; naast de teergroene, pas uit de knoppen ontloken bladeren van den populier, het donker zwartgroen van den den; aan den voet van den roodbruinen beuk het lilarose der seringen; de zilverstammige berken in de onmiddellijke nabijheid der zware elzen met witgevlekten

[p. VI]

bladerentooi. Zacht, rustig in murmelend gekabbel stroomt voort het riviertje, omzoomd door knoestige knotwilgen.

Bonte vlinders fladderen van bloem tot bloem; bijen gonzen door de lucht; zwaluwen, als kleine zwarte ankers zwaaien en zwenken hoog in den blauwen hemelstolp. Vèrweg, omcirkelend het leien kerktorentje, dat statig opkokert, de roode daken van het witgeblokt dorp Roosdaal, stil, eenzaam, verlaten, als dood te midden dezer vredige natuur.

En toch; dáar dezefde aandoeningen, dezelfde zielesmarten als in de groote, in druk gedoe levende wereld; ook dáár vlammen en woeden de hartstochten; ook dáár de gulle schaterlach, maar ook de heete traan; ook dáár de blijde vroolijkheid en intens leed schrijnende smart; ook dáár dezelfde impulsies, dezelfde uitingen van het gemoed: liefde en haat, trouw en wraak, onderworpenheid en ijverzucht, nederigheid en hoogmoed, sluwe berekening en opbruisende drift.

Jaren heb ik geleefd in Roosdaal; met ijverige oplettendheid ben ik toeschouwer geweest van de comédie humaine: ik heb gelachen bij de klucht en het blijspel, soms met armmouw tersluiks weg-

[p. VII]

gepinkt een traan bij drama of tragedie; met opmerkzaamheid heb ik gadegeslagen de verschillende tooneelspelers in de verscheidenheid hunner rollen: den komiek en den marqué, den bon vivant en den père-noble, den jongen minnaar en den tragischen held.

Enkelen dezer zal ik trachten als typen uit een Limburgsch dorp mijnen lezers voor te stellen.