Open dichtwoord op de levensvreugde

[p. 8]

Gebureluur

Men heeft gezien wat ik heb misdreven:
ik heb een jongen een kus gegeven.
Kijk, indertijd zoende ik onze kat,
en dat was vréémd - maar wat hinderde dat?

En later kuste ik onze hond
en ontstak daarmee de lasterlont.
En al die gekuste kleine kinderen - -
met dit soort drift moet men buren niet hinderen!

En al dat gezoen van meisjes en vrouwen
kon toch geen keurig mens vertrouwen. -

(Eens kuste ik een tulp; en een gouden regen.
Daar heeft men haast een onecht kind van gekregen.)

Maar nu heb ik een kerel gekust;
en dat is een teken van vuige lust.
Ik ben niet kinds en ook niet gek -
dus dit toont een gevaarlijk moreel gebrek,
omdat minstens één buur het zag, en
ik schaam me niet eens! Ik kan nog lachen!...