De gedichten. Deel 1

[p. 447]

Jaardicht,
Voor den Heere H.M.

Vier regels om een glaasje wyn,
Kan daar een mensch vernoegd mê zyn?
En in die vier een wyf te wenschen
Aan één, die niet, als and're menschen,
Geplaagt wil wezen met een wyf,
ô Hendrik! 't is een raar bedryf:
Wensch liever, zonder dus te spotten,
In plaats van één wyf, zes Fagotten.
Fagotten, brôer, is and're taal!
Een wyf te wenschen, is te schraal
Voor iemand, die zyn lust en leeven
Aan vrouw Minerva heeft gegeeven.
Ik wensch dan, dat in Amsterdam
Geen Tannizy, noch Pool noch Tram,
Bolons, Zarbaffi, van wat nommer
Of merk, u op dees dag bekommer',
Noch dat u 't woord Provizie quell';
Opdat gy ons bequaam en wel
Op uwen jaardag moogt trakteeren,
Gelyk 't betaamt aan zulke heeren,
Die zuilen zyn der Poëzy,
Zo hoog geacht aan 't scheepryk Y.
Zo zal uw naam in de ooren klinken
Van ons, zo lang wy konnen drinken.