Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
DBNL Logo
DBNL Logo

Hoofdmenu

  • Literatuur & Taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taal
    • Limburgse literatuur
    • Friese literatuur
    • Surinaamse literatuur
    • Zuid-Afrikaanse literatuur
  • Selecties
    • Onze kinderboeken
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • E-books
    • Publiek Domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Gebruiksvoorwaarden
    • Hergebruik
    • Disclaimer
    • Informatie voor rechthebbenden
  • Over DBNL
    • Over DBNL
    • Contact
    • Veelgestelde vragen
    • Privacy
    • Toegankelijkheid
Uit 's levens ernst en kluchten

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (12,83 MB)

Scans (17,29 MB)

ebook (17,36 MB)






Genre
poëzie

Subgenre
gedichten / dichtbundel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

 

Uit 's levens ernst en kluchten

(1904)–Eliza Laurillard

Vorige Volgende
[p. 181]

Geblinddoekt.

 
Vijf studenten zaten samen
 
Bij den dorpschen herbergier,
 
Lachend, pratend, liedjes zingend,
 
Ieder bij zijn liter bier.
 
 
 
En toen 't vocht was uitgedronken,
 
Zeî er een: ‘Kom, ik betaal.’
 
‘Neen, maar ik!’ zoo riep de tweede,
 
En zoo riepen ze altemaal.
 
 
 
‘Nu’, zegt de eerste, ‘ik weet een middel
 
Tot beslechting van 't geschil:
 
Een van allen wordt geblinddoekt,
 
Frans of Karel, of wie wil;’
 
 
 
‘En die dan gepakt zal worden
 
Door den blindeman, die moet
 
Al het bier’.... ‘Wel neen!’ zei Karel,
 
‘Neen, als 't zóó gaat, is 't niet goed.’
 
 
[p. 182]
 
‘Want, die dan den blinddoek voorheeft,
 
Pakt wel, maar geen mensch pakt hem.
 
'k Weet een ander, beter middel;
 
Daarmeê raken we uit de klem;’
 
 
 
‘'t Is de waard, die blind moet wezen,
 
En die één dan pakken moet,


illustratie

 
En die eene zal de man zijn,
 
Die van daag 't gelag voldoet.’ -
 
 
 
‘Aangenomen!’ zeî, al lachend,
 
De oude, trouwe herbergier.
 
‘Aangenomen!’ riepen allen. - -
 
‘Kasteleintje! kom maar hier,’
 
 
 
Sprak nu Frans en bond hem de oogen.
 
En de man ging tastend rond,
[p. 183]
 
Maar verbaasde zich in stilte,
 
Dat zijn hand geen schepsel vond.
 
 
 
Eind'lijk lichtte hij den blinddoek
 
En, daar stond hij, hij alleen!
 
Ja, zoo was het; en de stumperd
 
Bromde spijtig: ‘Da's gemeen!’



illustratie


Vorige Volgende