Theatrum stultorum (1669)

Theatrum stultorum

(1669)–Jan de Leenheer– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Vorige Volgende



[pagina 68]
De Sotheydt Van de gheveynsde Geuse Predikanten in Hollandt. Die niet anders doen als lieghen, En het arme volck bedrieghen.
Sinne-beeldt. Een Klock op het Kerck-hof hanghende. Dat ick hebben wil' ghedaen, Laet ick selver altydt staen. VEle menschen, groote schaeren, Kan de klock by een vergaeren, En doen loopen naer de Kerck, Om te doen een heyligh werck. Daer sy nochtans ander' troepen, Heeft doen komen, heeft gheroepen, Komt sy noyt eens aen-ghegaen, Altydt blyft sy buyten staen. Datmen souden in ghebeden VVynigh tydts alhier besteden, Datmen keere sich naer Godt Is den will', is haer ghebodt. Datmen Iesum soude vieren, Is den Bom bam, is haer tieren;
[pagina 69]
Maer het ghen' sy ons ghebiedt, En doet selv' de Klocke niet. Komt te Kerck' van alle kanten, Roepen Geuse Predikanten; Komt beweent, ô Ziel! uw' quaet, Met een rouwigh, droef ghelaet. Maeckt uw' ooghen twee fontynen, Overpeyst de Helsche pynen, Die ghy misschien hebt verdint. Om het quaedt dat ghy bemint. Laet de Biecht-vaêrs henen vaeren, VVilt de sonden Godt verklaeren, Godt alleen in dese pyn, Die sal u ghenaedigh zyn. Godt alleen sal u ghenesen, En wilt niet mistroostigh wesen; Alleen door syn dierbaer bloedt, Suyvert hy uw kranck ghemoedt. VVilt de dronckenschap verlaeten, Venus geyle lusten haeten, Onderhoudt uw' echte trouw', En bekruypt gheen anders vrouw'. Broeders wilt de tongh' bewaeren, Laet de gramschap henen vaeren, Hebt den Even-naeste lief, En wordt nimmer eenen dief. VVilt u tot de deught begheven, En gansch beteren uw' leven, Roepen sy met groot gheluyt, Van hun stoelen deftigh uyt.
[pagina 70]
En nochtans de boose feyten, Die sy aen het volck verwyten, Di sy straffen dapper aen, Laeten sy seer selden gaen. Heyligh schynen sy van buyten, Maer van binnen zijn het guyten; Tusschen wiëns woordt en wil, Is een merckelyck verschil. Sy en konnen niet als lieghen, En het arme volck bedrieghen, Langh en krom is hunne handt, Vol is't hert van geylen brandt. Sy bekruypen ander vrouwen, Dochters die sy niet en trouwen, Sy schoffieren maeghden teer, Teghen hunne wet en leer. Hooghe kannen, groote kruycken, Storten sy in hunne buycken; Marthen Luther, Ian Calvien, VVaeren selve sulcke liên. Maeghden-schenders, Sodomiten, Droncke Seughen, Deughenieten, Sathans kinders, Adders sogh, Vol van leughens, vol bedrogh. Loopt naer Vranckryck, lieve Vrinden, Ghy sult Ian Calvin bevinden Om dees' daeden in het kot, Te Noion op het schavot. Alwaer dat hy roede slaeghen Op syn' ribben moet verdraeghen,
[pagina 71]
Alwaer dat de groote vlugh', Kryght een brandt-merck op den ruggh'. Meynt ghy Sotten, dwaese Gecken, Soo den mensch tot Godt te trecken? Meynt ghy d'onghebonde ieught, Soo te stieren tot de deught? O! ghy zyt seer veer' bedroghen, Buyten reden grondt ghetoghen; Uwe leeringh' die is quaedt, Sy en past niet op uw' daedt. Leert de waerheydt eerst verspryden, Leert het VVoordt van oude tyden, Doet dan oock het welck ghy leert, Als-dan sult ghy zyn ghe-eert. Als-dan sal den mensch verlaeten, All' syn boose sonden haeten; Als-dan sal de dertel ieught, Sich begeven tot de deught.

Vorige Volgende