Dialogus Creaturarum dat is Twispraec der creaturen

Van den wolf ende den ezel Dyalogus hondert ende seuen: |

[fol. o4r]

EEn ³⁶² wolf sagede een hout doer mitten ezel dye bouen opt | hout stont van bouen nederwerts sagende ende die wolf | toech die saghe onder begerende op hem te hebben een oer | saec der boesheyt op dat hien doden mochte ende eten Hier om clage | [5] de hi opten ezel ende seyde Waer om doestu dat sageles in mij ogen | comen Die ezel antwoorden Ic en doe niet dan ic simpeliken die | sage regier ende bestuere Isset dattu bouen wilste staen des ben ic | blijde ic wil mynliken onder mijn beste doen ende trouweliken werken | Die wolf antwoorden Ic en weet daer niet of Ic segget di ander- | [10] werf isset dattu meer sagheles in mijn ogen werpet ic sal di dine | ogen wt crabben Ende doe si weder tesamen te werc gingen began die | wolf op dat sagheles starkeliken te blasen op dat hijt driuen | soude in die oghen sijns ghesellen Mer want hy dat niet volbren |

362 E initiaal, 3 regels hoog, geen zichtbare representant.

[fol. o4v]

gen en mochtt ³⁶³ om dat hout dat tusschen hem beyden lach ende den | wint keerden so quamt al weder in die ogen des wolfs Alsoe dattie | wolf daer of seer gepinicht wort in sinen oghen dat hy toornich | wort ende swoer bi gode dat hi die scrage om werpen soude ende den | [5] ezel van bouen neder smackenMer wt die verhengenisse godes viel die | beytel ofte wigge die int hout ghesteken was tusschen dit sneede | op den wolf ende dode hem Also dattie ezel blide was dat hi also ver- | losset ende leuendich gebleuen was ende quam van bouen ende seyde Veel ³⁶⁴ | worter selue geslagen. diet op een ander meyden te iagen. Also doen dye | [10] bose die die stricken leggen voer dye ogen hoorre gesellen dat si dye | cloeckeliken vangen mogen ende bedriegen Mer veel valtet als die wi | se man seit Dat hi selue dicwijl vallet in die kuyl die hi gemaect | heft enen anderen mede te vanghen Also dattie geen die andere | luden bedrigen wil dat hem god almachtich voerkomet mitten doot | [15] ende smacket hem in die helleDaermen een fabel of seyt dat een hom | mel bije opt water quam ende en dorste daer niet ouerswemmen Als | dat die vorsche sach woude si die hommel verscalken ende seyde wel co | me sijstu mine lieue suster ende vrientynne Die wise man leert ons dat | tie broeder ende vrient inder noot wordet besocht Coemt mit mi ic kan | [20] wel swemmen Die hommel geloefden hoer ende liet hoer binden mit enen | draet anden voet der vorschen Ende also swemmeden si tesamen tot dat si | int diep van der water quamen also dattie vorsche daer onder dat wa | ter hoer seluen onder toech ende drenkede daer mede die hommel bije | Die wouwe daer bouen vliegende sach die hommel al doot driuen | [25] ende viel neder om die te vanghen ende want die hommel ander vorsschen | voet ghebonden was nam hise mede ende atse alle beide : |

363 mochtt lees: mochte.

364 V initiaal, 1 regel hoog, met zichtbare representant.