Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Dye hystorien ende fabulen van Esopus (2013)

Informatie terzijde

Titelpagina van Dye hystorien ende fabulen van Esopus
Afbeelding van Dye hystorien ende fabulen van EsopusToon afbeelding van titelpagina van Dye hystorien ende fabulen van Esopus

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

PDF van tekst (23.04 MB)

ebook (27.60 MB)

XML (0.82 MB)

tekstbestand






Editeur

Hans Rijns



Genre

proza

Subgenre

fabel


© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Dye hystorien ende fabulen van Esopus

(2013)–Gheraert Leeu–rechtenstatus Auteursrechtelijk beschermd


 

Inhoudsopgave

Voorwoord

Gheraert Leeu, drukker van fabels

Fabels en anekdotes

Fabels: zeer oude verhaaltjes met een moraal

Esopus, de fabelverteller

De Esopet

Fabelverzamelingen

De Esopus van Steinhöwel 1476/77

Julien Macho's Esope

Gheraert Leeu's Esopus

De houtsneden

Korte samenvatting fabelverzamelingen

Beschrijving van de bron

Wijze van uitgeven

Inhoudsopgave Boek I (Romulus) e2r-f6r (1 t/m 20) Boek II (Romulus) A1r-B4v (21 t/m 40) Boek III (Romulus) B5r-D3v (41 t/m 60) Boek IV (Romulus) D3v-E6v (62 t/m 80) Boek V (Extravagantes) E6v-H4v (81 t/m 97) Boek VI (Rinuccio) H4v-I6r (98 t/m 114) Boek VII (Avianus) I6r-L4r (115 t/m 141) Boek VIII (Petrus Alfonsi en Poggio) L4r-M8r (142 t/m 164)

Het leven en de fabels van Esopus | § Die hystorien ende fabulen van Esopus | die leerlijck wonderlijck ende zeer ghenoech- | lijck zijn. |

§ Hier beghint dat leuen ende dye hystorie vanden voernoemden Esopus dat | [15] zeer leerlijck ghenoechlijck ende wonderlijck is. |

§ Die yerste historie vertelt hoe dat Esopus hem ontsculdichde van dat ghe | ne dat men hem aengheteghen hadde te weten dat hij die vyghen van zynen heere | ghegheten hadde. |

§ Dye anderde hystorie vertelt hoe dat die goddinne | vander hospytaliteyt oft ontfermarticheyt die ghif | te vander tonghen dat is die sprake Esopus verleent | [10] heeft Ende hoe ende in wat manyeren dat hij vercocht | wert |

§ Die derde hystorie vertelt hoe dat Esopus | begheerde an sijn mede ghezellen dat sij hem | wilden gheuen te draghen den minsten last. | Mer nae haren goetduncken gauen sij hem | [5] den meesten last. Ende hij verscalckede alle | sijn ghezellen. Want het was die minste last | van alle dandere. |

§ Die vierde hystorie vertelt die andere vercoopinghe van | Esopus Ende in wat manyeren hij anderwerf vercocht wart |

§ Die vijfste hystorie vertelt hoe dat xanctus Esopus met hem leyde tot sijnen huy | se omme hem sijnre huysvrouwen te verthoenen |

§ Die seste hystorie inder welcke wert vertelt vander vrouwe die haers | mans dienre Esopus hielt als snoode ende seer qualick verstandich. | te wesen ende niet wetende |

§ Die seuende hystorie vertelt hoe dat esopus van xanctus in eenen boemgaert ghe | leydt wert |

§ Die achtste hystorie vertelt hoe dat xanctus sijnen knecht | [15] Esopus verscalcken wilde |

§ Die neghende hystorie die welcke vertelt hoe dat esopus een present brachte | [15].sijnder vrouwen. |

§ Die tiende hystorie vertelt hoe dat esopus sijn vrouwe ten huyse van sijnen mees- | ter dede wederomme keeren sonder bidden ende sonder bode te seynden |

[20] § Die elfste hystorie hoe dat Esopus bereyde die verkens tonghen. |

§ Die twalefste hystorie die welck vertelt hoe dat esopus sijn vrouwe dede was- | schen die voeten van eenen viercanten ende grouen rustier |

§ Die dertyende historie vertelt vander antwoirde die esopus sijnen meester dede |

§ Die veertiende hystorie vertelt hoe xanctus hem behalp metten rade die | hem esopus ghegheuen hadde Ende hoe hij ontghinc sonder scade van der | weddinghe die daer gheschiet was |

§ Die xv. fabule ende hystorie die welcke vertelt van twee rauen oft crayen die esopus sach. |

§ Die sestiende hystorie hoe dat xanctus sijn huysvrouwe vant | ligghende al naeckt ende onghedect |

§ Die seuentyende hystorie vertelt hoe dat Esopus vant eenen scat ende tresoir | van goude ende doe hij hoe in die vanghenisse ghestelt wert. |

§ Die achtienste hystorie maect mencye ende vertelt hoe dat esopus van xanc- | § tus in die vanghenisse ghestelt ende gheworpen wert ende terstont daer | § nae wt der vanghenisse verlost wert ende hoe xanctus hem beloefde te stel- | § len in sijn vrijheyt nae dat hij den scadt van gouden gheuonden hadde |

§ Die neghentyende hystorie vertelt hoe dat esopus ghestelt | wert in sijne eyghende vryheit ende wille |

§ Die twintichste hystorie hoe dat die woluen totten scapen | haer ambassatuers ende boden seynden |

§ Die eenentwintichste hystorie hoe ende in wat manyeren | Esopus den volcke van Samyen niet ghehoorsamich en | was. maer totten Coninck reysde. |

§ Die xxij. hystorie vertelt hoe dat die coninc beual datmen esopus dooden soude twelc | die amptman vanden seluen coninc verhoede met sijnder wijsheyt Ende hoe die coninc daer | [20] nae weder gheboot datmen esopus wederomme in sijn yerste weerdicheyt stellen soude | Ende hoe dat esopus sijnen soen adoptijf die mysdaet vergaf die hij hem mysdaen hadde |

§ Die xxiij. hystorie die welcke vertelt ende maect mencye hoe ende in wat | manyeren esopus soen adoptijf Enus hem seluen doode ende dleuen benam |

§ Die xxiiij. hystorie die vertelt hoe dat esopus den Coninc van egypten die solucye gaf | vander vraghen die hij den coninc van babilonyen gheseynt ende ouerghescreuen hadde |

§ Die xxv. hystorie die welcke vertelt ende maect mencye hoe dat esopus wederom | keerde in babylonien. ende hoe die coninck om hem te eeren een columne van goude | maken dede |

§ Die .xxvi. hystorie die vertelt hoe dat esopus veraden wert ende ghewroeghet | ende hoe hij den volcke van delphos die fabule vander rat ende vanden vorsche | vertellende was |

§ Die seuenentwintichste hystorie vertelt hoe dat esopus gheuanghen wert ende | hoe hij weder ontquam ende liep inden tempel van appolijn ende hoe hij sterf. | ende sijn leuen eyndede. |

§ Die .xxviij. hystorie vertelt hoedat die vander stadt van Samyen | [5] deden sacrificye haren afgod Ende tymmerden eenen tempel om- | me den voirghenoemden god te versoenen vander doot van esopus |

§ Hier eyndet dat leuen van esopus. § Ende beghint dat register der | [20] fabulen van dyerste boeck van Esopus. |

§ Hier beghint dat prologus oft prefacye van dyerste boec van Esopus |

§ (1) Die eerste fabule is vanden haen ende vanden | costelijcken ghesteynte. |

§ (2) Die andere fabule is vanden wolf ende vanden lamme die ons leert dat | die quade ende die ghiereghe verslijnders altijt vinden een sake waer bi sij die onnosel be | scatten ende belasten. waer af dat esopus vertelt aldusdaneghe fabule |

§ (3) Die derde fabule is vander rat ende vanden vorsche. | Die ons leert dat so wye quaet denct op een ander die | [20] § gheen quaet en denct mer goet betrouwen tot hem heeft | dat quade ghedachten oft wercken en selen niet onuergou | den blyuen |

§ (4) Die vierde fabule is vanden | [10] honde ende vanden scape die ons leert dat die menschen die boes sijn ende scadelijc vinden | altijt een sake waer bij datse die goede menschen bescadigen moghen Vanden welcken | esopus vertelt eene aldusdaneghe fabule |

§ (5) Die .v. fabule is vanden hont ende tstuc vleyschs die ons leert dat die ghene die an | [15] der luyden goet begheert te hebben verliest dicwijlen tghene dat sijn eygen is waer af | dat Esopus vertelt eene suurlijke fabule aldus |

§ (6) Die seste fabule is vanden leeuwe. vander Coe. vander gheyten | ende vanden scape. dye ons leert twoirt dat men ghemeynlijc- | ken seyt dattet niet goet en is met heeren pruymen oft kersen eten | Oick mede dattet niet goet en is dat een arm mensche metten | [5] rijcken machteghen eeneghe deel oft deylinghe hebbe Waer | af dat esopus vertelt eene fabule aldus |

§ (7) Die seuende fabule is vanden valschen dieue ende vander | zonnen welcke fabule ons leert dat wij ons van tghe- | selscap der quaeder ende booser menschen niet verblijden en selen |

§ (8) Die achste fabule is vanden wolf ende vander craene Soe wie den | quaden ende onwetende doet eeneghe duecht. verliest sijn pijne ende | [15] sondighet oft misdoet seer Waer af dat esopus vertelt eene aldus- | ghe fabule |

§ (9) Die neghende fabule is van tween honden die welck | ons leert dattet niet goet en is datmen die flatteryen | van quaden menschen ghelouen sal want ouermidts | [15] haer scoone woirden so eest dat sij die goede menschen | bedrieghen. waer af dat esopus vertelt eene aldusda | neghe fabule |

§ (10) Die tyende fabule is vanden man ende vanden serpente die ons leert | [15] dat die ghene die loenen ende helpen den boosen doet qualijcken ende son- | dighet zeer want nae datmen hem bij ghestaen ende gheholpen heeft | so bescadicht hij den ghenen die hem goet ghedaen heeft wantmen | seyt ghemeynlijcken eest sake dat ghij eenen dief coopt vander gal | ghen hij en sal dij nemmermeer lief hebben. |

§ (11) Die elfste fabule is vanden leeuwe ende vanden | [15] Ezel. die ons leert datmen niet achten en sal die woir | den vanden bespotters Waer af dat Esopus ver- | telt eene aldusdaneghe fabule |

[10] § (12) Die twalefste fabule is van tween ratten. § Het is vele | beter ende ghenoechlijcker scamelijcken te leuen. ende te | wesen vrij. dan rijckelijcken ende te hebben sorghe daer bi. | Waer af dat Esopus vertelt eene aldusdaneghe fabule. | van tween ratten. |

§ (13) Die dertyende fabule is vanden Aern ende | vanden vos. Die welcke ons leert dat dye | machteghe oick mede sullen ontsien die om | machteghe Waer af dat esopus vertelt ee- | [5] ne aldusdaneghe fabule. |

§ (14) Die xiiij. fabule is van eenen Aern die in sijnen beck een not dra | ghende was Ende vander rauen diese ontwee brack. Die ons te | kennen gheeft dat die ghene die wel besorcht ende seker is die | mach wel ouermits valschen raet in dien hij hem niet en wacht | [5] verraden worden Waer af dat esopus vertelt eene aldusdane | ghe fabule. |

[15] § (15) Die vijftyende fabule is vander rauen ende van reynaert den vos | Die ghene die hem verwoechden van die flatterye der loftuyters | ende flatteerders ghelouen. dicwijlen ghebuertet dat hem naemaels | zeere berouwet Waer af dat esopus vertelt eene aldusdaneghe fa | bule. |

§ (16) Die sestyende fabule is vanden leeu. vanden wilden zwijn. vanden stier | ende vanden ezel. die ons leert Als eenich mensch sijn macht eerweer | dicheyt ende autoriteyt verloren heeft soe moet hij dan sijne eerste coen- | heyt laten varen ende doen sincken op dat hij van eenen yeghelycken | [20] niet verstooten en werde Waer af dat esopus vertelt eene aldusdane- | ghe fabule. |

§ (17) Die seuenthyende fabule is vanden Ezel | ende van een cleyn hondekijn. die ons leert | [20] dat niemant en sal hem onderwinden te doen |

§ (18) Die achtyende fabule is vanden leeu ende vander ratte. die ons leert dat | die machteghe ende rijcke sal den armen ende minren altijt goedertyeren ende | ghenadich sijn want dicwijlen ghebuertet alsoe dat die cleyne mach besca | dighen oft helpen sijn ouerhooft sijn grooter Waer af dat esopus vertelt | [10] eene | aldusdaneghe fabule |

§ (19) Die neghentyende fabule is vander wouwe oft grijp | voghel die sieck was. ende hoe hij sijnder moeder badt | dat sij die goden voir hem bidden wilde Die welc ons | leert ende bewijst. Dat die ghene die altijt quaet doet | [15] die wijle dat hij vroom. starck ende ghesont is. die en | derf gheen hope hebben dat sijn ghebet verhoort sal | werden als hij in eenegherande siecten gheuallen is. | Waer af dat Esopus vertelt eene aldusdaneghe fa- | bule |

§ (20) Die .xx. fabule is vander vincken ende vanden anderen voghelen ende | vanden lijnsade. die ons leert dat die ghene die gheenen goeden raet | gheloouen en willen die sijn seer qualijcken beraden Waer af dat eso- | [20] pus vertelt eene aldusdaneghe fabule |

§ Hier eyndet dat eerste boeck van esopus. Ende be- | ghint dat registere der fabulen van dat anderde | boeck.

§ Hier beghint die prefacye van tander boec der fabulen vanden wijsen ende notabilen Esopus |

§ (21) Die eerste fabule is vanden vorsschen ende van iupiter den afgod die | [35] ons bewijst ende leert dat Gheen dinck en is beter. dan te leuen recht- | uaerdelijcken ende niet eyghen te wesen. want vryheyt is beter dan | eenich siluer ofte gout Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdani- | ghe fabule |

§ (22) Die ander fabule is vanden duuen. vanden grijpvoghel. ende van | den sperwaer Niemant en sal hem seluen setten onder die be- | waernisse ofte sauegaerde vanden boosen. want du sultste weten | dat als hy bystant ende hulpe begheert soe en vint hijse niet Waer | [5] af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule

[15] § (23) Die derde fabule is vanden dief. ende vanden hont die leert | Alsmen gheuende is eenich dinck. soe salmen ouerlegghen ende | peynsen tot wat eynde datment ghegheuen heeft Vanden welc | ken Ezopus eene aldusdanighe fabule vertelt.

[15] § (24) Die vierde fabule is vander sueghen ende vanden wolf | Ten is niet goet datmen alle dinghen ghelouet die men hoort | segghen Waer af dat Ezopus vertelt ene aldusdanighe fabule |

§ (25) Die vijfste fabule is vanden berch ende montaigne die daer | beuende was die ons laet weten Dat dicwijle ghebuert ende | geualt dat die ghene die die alder meeste dreyghers sijn. die | alder veruaerste sijn Waer af dat Ezopus vertelt eene aldus | [5] danighe fabule |

[15] § (26) Die seste fabule is vanden wolf ende van dat lam. die ons laet weten Dat die gheboerte en is niet alleen die sake waer om | datmen ghecrijghet ende verweruet vrienden mer oeck me | de die duecht ende goetheyt Waer af dat Ezopus vertelt eene | aldusdanighe fabule |

§ (27) Die seuende fabule is van eenen ouden hont ende van sinen | meester Men en sal niet misprijsen die ouderen noch men en | [15] salse oeck niet versteken want eest dat sake dat ghij sijt ionck | soe sultstu begheeren in ouderdomme te comen ende beminnen | ende lief hebben die eerlijcke daden die sij in hare ioncheyt ge | daen ende bedreuen hebben Waer af dat Ezopus vertelt ene | aldusdanighe fabule |

§ (28) Die achste fabule is vanden hasen ende vanden vorsschen | [15] en seyt ghemeenliken dat een mensche na der tijt hem heb- | ben ende wanderen sal. want eest dat sake dat ghij maect onder | scheyt vander tijt so doet ghij als die scriftuere wtwijsende is | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule Ende | seyt in deser manyeren. Dat die ghene die eens anders quaet | [20] ende scade aensiende is heeft paciency van dat quaet ende weder | spoet dat hem seluen aen comen mach. |

§ (29) Die neghende fabule is vanden wolf ende van tgheytken | Die goede kinderen sullen altijt onderdanich sijn ende houden | die gheboden van haren goeden ouderen ende vrienden Waer | [20] af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (30) Die thiende fabule is vanden armen man ende vanden Serpente | Die ghene en sal niet versekert sijn die hem daer toe gheeft dat | [15] hi eenen anderen quaet doen oft bescadighen wil Waer af dat | Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[15] § (31) Die elfste fabule is vanden hert. van tscaep. ende vanden wolf. | Die dinghen die ouermits Crachte ende vreese ghelooft sijn. die | en derfmen niet houden Waer af dat Ezopus vertelt eene al- | dusdanighe fabule. |

§ (32) Die twalefste fabule is vanden Caluwen man ende vander vlye | [10] ghen. die ons bewijst dat van een cleyn quaet mach by wijlen co | men een groot Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdani- | nighefabule |

§ (33) Die derthiende fabule is vanden vos ende vanden crane die ons leert Dat nye | mant en sal den anderen doen dinghen die hi niet en wilde datmen hem dede Waer | af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

§ (34) Die vierthiende fabule is vanden wolf ende vanden hoofde van | den dooden mensche. Men vinter vele die in grooter glorien | ende eeren sitten ende hebben vele goets. die nochtans gheen wijs- | heyt en hebben Vanden welcken Ezopus vertelt eene aldus | [5] danighe fabule: |

§ (35) Die vijftiende fabule is van een Exter ende vanden paeu die | [15] ons leert Dat nyemant en sal hem vercleeden met die Clee- | deren van eenen anderen Waer af dat Ezopus vertelt eene | aldusdanighe fabule. |

§ (36) Die sestiende fabule is vanden mugghen ende vanden muyle. | Die sommighe doen groote dreyghinghe die nochtans selue | [20] hebben groote vreese Waer af dat Ezopus vertelt eene aldus | danighe fabule |

§ (37) Die seuenthiende fabule is vanden wyerworm of zeycworm | [15] ende vander vlyeghe die ons leert Wie hem seluen zeere prijst | wert dicwijl ghebracht tot niet Waer af dat Ezopus vertellet | eene aldusdanighe fabule |

§ (38) Die achtiende fabule is vanden wolf vanden vos ende vander apynnen | die ons leeren Dat die ghene die eens valt bedryuende ende doende een oneer | lijck fayt die sal altoes in oneeren ende in quaet vermoeden vanden volcke bly | uen Ende hoe wel die selue bi eenich gheual voortsettede enighe dinck dat an | [5] dere menschen profijtelijcken ende goet waer hij en sal nochtans daer inne niet | gheloeft werden Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (39) Die neghentiende fabule is vanden man ende van dat wezelkijn Die leert | [5] datmen sal rijpelijcken ouer mercken die moet ende twaeromme vanden ghenen | die goet doet ende sonderlinghe dat eynde waeromme hijt doende is. Waer af | dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

§ (40) Die twintichste fabule is vanden os ende vanden vorssche die leert Dat die | arme mensche en sal hem seluen niet ghelijcken den ghenen die rijck ende mach- | tich is Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[20] § Hier eyndet dat ander boeck van Ezopus fabulen | Ende beghint dat register vanden derden boeck. |

§ (41) Hier beghint dat derde boeck van die subtijle fabulen van Ezopus Die eerste | fabule is vanden leeu ende vanden herde die leert Dat die machtighe ende rijcke en | sullen niet ondancbaer wesen van die weldaden die si van cleyne ende scamele luyden | [20] ontfanghen hebben Ende en sullen niet vergheten die cleyne luyden daer af te lonen | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[30] § (42) Die andere fabule is vanden leeuwe ende vanden paerde Een yeghelijck | mensche sal hem wachten ende hoeden voer gheveynstheyt want nyemant en | sal hem vercleeden met den velle van eenen wolue ten si dat hij hem ghelijcken | wil. want nyemant en sal hem anders veynsen te wesen dan hij en is Waer af dat | Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (43) Die derde fabule is vanden Ezel ende vanden paerde. ende van harer beyder auenture. | Wanttet alsoe is inder waerheyt dat die ghene die zeer geluckich is ende sittet opt | ouerste rat vander fortuynen oft auentueren. somwijlen zeer lichtelijc neder dalen | [20] mach. Soe en sal nyemant versmaden die arme noch misprijsen mer sal ouer- | dencken dat dat rat vander auentueren zeer wandelbaer ende twiuelachtich is | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (44) Die vierde fabule is vanden beesten ende vanden voghelen die ons leeren [10] Datter nyemant en is die twee heeren dyenen mach die teghens malcanderen | contrarye sijn Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (45) Die vijfste fabule is vanden nachtegael ende vanden sperwaer die ons leeren | Dat die ghene die die arme ende onnosele verdrucken ende onder die voeten treden | [10] die hebben gheerne een quaet eynde ende varen vuylijcken Waer af dat Ezopus | vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (46) Die seste fabule is vanden vos reynaerdt ende vanden wolf die ons leert | Dat die fortuyne oft auentuere helpet den goeden ende den quaden Ende den ghe | nen diese niet en helpt die heeft si teghens haer haet ende niet Ende die ghene die | teghens der auentueren haet ende niet hebben haer scalcheyt ende boosheyt die | [10] keerse om ende verderfse Waer af dat Ezopus vertelt ene aldusdanighe fabule |

§ (47) Die seuende fabule is vanden hert ende vanden iagher die seyt Het ghebuert | dicwijlen datmen mysprijst dat ghene datmen louen ende prijsen soude Ende prijst | ende looft datmen met rechte mysprijsen soude. Waer af dat Ezopus vertelt | [15] eene aldusdanighe fabule: |

[10] § (48) Die achtste fabule is van Iuno ende van venus die afgoddinnen ende vanden | anderen vrouwen die ons leert Dat voer die goden ende voer die goddinnen sal | men altijt die duechde der reynicheyt zeer louen ende prijsen. want het is een wijf | een eerlijc dinck als dat si haer met eenen man laet ghenoeghen Waer af dat | Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

§ (49) Die neghende fabule die welcke is vanden ridder ende vander vrouwen we | duwe Die vrouwe is grootelijcken te prijsen die sonder blame ende begrijp leuet | in deser werlt Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (50) Die thiende fabule is van eenen lichten wyue Die leert ons datmen niet lich | [15] telijck yemants scoen woerden ghelouen en sal. ende sonderlinghe der vrouwen | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (51) Die elfste fabule is Een goet vader behoert toe. sinen sone te castyen terwij | len dat hij ionc is ende niet in sijnre outheyt want alsdan te castyen bywijlen te | sorghelijc is ende te spade Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

[20] § (52) Die twalefste fabule die welcke is vanden Serpent ende vander vylen die ons | bewijst Dat die quade sijn argher niet en quetset noch die boose sinen boser niet | bouen en gaet noch die herde sijn herder of wreeder niet aen en hanghet |

§ (53) Die derthiende fabule die welcke is vanden woluen ende vanden | Scapen die ons bewijst Alsmen heeft eenen goeden beschermer | [15] een goet hooftman oft eenen goeden patroon die en salmen niet | ouergheuen. want die ghene die den seluen ouergheeft dicwijlen | ghebuertet dattet hem berouwet ende quaet gheschiet. Waer af dat | Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[10] § (54) Die vierthiende fabule is vanden man ende vanden houte die ons bewijst Dat | die ghene die sinen viant gheeft hulpe ende bystandicheyt die is die sake van sijnre | eyghenre doot. ghelijck als dese navolghende fabule vertelt |

§ (55) Die vijfthiende fabule is vanden wolue ende vanden hont die ons leeren | Dat vry te wesen ende niet eyghen te sijn is een dat alre suetste dinck datmen vin | den mach. want het gaet te bouen alle der werelts scat Waer af dat Ezopus ver | telt eene aldusdanighe fabule |

§ (56) Die sestiende fabule die welcke is vanden handen vanden voeten ende van- | den buycke ende bewijst Hoe soude die ghene goet ofte duecht doen eenen ande- | ren die hem seluen niet en doech noch goet doen en can Waer af dat Ezopus ver | [10] telt eene aldusdanighe fabule |

[5] § (57) Die seuenthiende fabule is vander Apynnen ende vanden vos reynaerdt. | Vanden armen ende vanden rijcken vertelt Ezopus eene aldusdanighe fabule |

§ (58) Die achtiende fabule is vanden muyletier dats die den muyle drijft ende | vander muylen Men vinter vele die na der doot zeer werden ghequelt ende daer | om soe en salmen den doot niet begheerende sijn Waer af dat Ezopus vertelt | [20] eene aldusdanighe fabule |

§ (59) Die neghentiende fabule is vanden hert ende van die ossen die ons leert. | Al ist al alsoe datmen bywijlen vlyet Nochtans en is men vander seluer vreese | niet seker noch vry daer men omme vlyende is gheweest Waer af dat Ezopus | vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (60) Die twintichste fabule is vanden leeuwe ende van sijnre valscher conuersacyen | ofte verkeeringhe Te hebben conuersacye metten ghenen die boes ende quaet | van leuen sijn is een dinck dat zeer sorghelijcken ende scadelijcken is. want al- | leen dat spreken met alsulcdanighen. bywijlen den mensche in grooten laste bren | [5] ghet. mer oeck dat swijghen is torment Waer af dat Ezopus vertelt eene al- | dusdanighe fabule. |

§ Hier eyndet dat derde boeck van Ezopus | Ende beghint die tafel van dat vierde boeck. |

§ (61) Die eerste fabule is vanden vos reynaerdt ende van die druyuen Die ghenen en | is niet wijs die begheert te hebben eenich dinck dat hem niet werden en mach | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (62) Die anderde fabule is vanden ouden hermelkijn ende vander rat die leert | Dat subtijlkeyt verstant ende behendicheyt is dicwijlen veel beter. dan grote starc | heyt Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

§ (63) Die derde fabule is vanden herde ende vanden iagher die ons leert. Datter | vele menschen sijn inder werelt die hem seluen alte seer schoen buyten van woer- | den thoenen die nochtans van bynnen ende van herten zeer beueynst ende anders | [20] sijn Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[20] § (64) Die vierde fabule is van Iuno die afgoddynne vanden paeuwe ende vander | lijstere Een yeghelijck sal wesen te vreden vander natueren Ende van die gauen | die god hem ghegheuen heeft ende salse rechtueerdeliken ghebruyken ghelijc als | dese nauolghende fabule ons bewijst. |

§ (65) Die vijfste fabule is vanden panther ende vanden ackerlieden Bij deser fabu | len leert Ezopus hoemen den wtlendighen ende onghekenden goedertieren | ende vriendelijck wesen sal. op auentuere waer men tot anderen tyden daer af | [20] wandancket of bedanct warde ghelijck Ezopus by deser fabulen by brenghet |

§ (66) Die seste fabule is vanden weeren ende vanden scapen die ons leert ende bediet | [20] hoe een gheslachte van vrienden oft maghen oft anders eenich gheselscap ver | gaen moet dies niet ouer een en draghen oft den anderen niet bystant en doen | inder noot Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (67) Die seuende fabule is vanden valkenaer ende van anderen voghelen die ons | leert Dat die wijse ende die vroeden sellen altijt onthouden ende bewaren den raedt | ende leeringhe die goet ende profijtelijcken is Ende selen daer af niet doen ter con- | [15] trarye Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

§ (68) Die achtste fabule is vanden man vander waerheyt v anden loghenare ende van | [10] der Apynnen In tyden voerleden soe waest alsoe datmen meer ghelouede ende | prijsede eenen man vol van loghentalen ende valsheyt Dan die menschen vol van | der waerheyt Twelcke noch huyden des daghes seer regnerende is ghelijck | wij zeer grootelijcken mercken moghen ouermits dese navolghende fabule |

§ (69) Die neghende fabule is vanden paerde vanden iagher ende van dat hert. | die ons leert. Dat nyemant hem seluen en sal setten onder bedwanck te willen | sijn oft eyghen te wesen ouermits dat hij wrake van eenen anderen hebben ende | vercrijghen mach. want het is veel beter dat hem een mensche niet eyghen en | [5] maect dan dat als hij hem seluen yemande eyghen heeft ghemaect namaels | berou daer af heeft alst te late is Ghelijck als dese navolghende fabule ons ver | telt ende bewijst. |

§ (70) Die thiende fabule is vanden Ezel ende vanden leeuwe van die conijnen ende van | die vossen Men vint bywijlen dat die sommighe die luyde roepen. meynen dat si | die lieden ouermits haer zeer luyde crijten anxte selen iaghen ende veruaren. | Waer af dat Ezopus vertelt eene aldusdanighe fabule |

[20] § (71) Die elfste fabule is vanden ghiervoghel ende van anderen voghelen die ons be- | wijst Dat die ypocrijten maken god eenen vlassen baert ofte van hoey ofte van | stroo Ghelijck als dese navolghende fabule vertelt |

§ (72) Die twalefste fabule is vanden leeuwe ende van die vosse die ons leert Dat | een mensche eene zeer scone ende wijse leeringhe in hem seluen neemt die ouer- | mits eenich quaet ofte vreese die eenen anderen gheschiet is. hem seluen spie | ghelt ende castyet Ghelijck als dese navolghende fabule vertelt |

§ (73) Die derthiende fabule is vanden ziecken Ezel ende vanden wolue Nemmermeer en salmen eenighen boosen ofte quaden mensch eenich gheloue toe scriuen Ghelijck alsmen zien mach by deser fabulen

§ (74) Die vierthiende fabule is vanden bock ende van drye cleyn bocxkijns Ten is niet behoerlijcken dat die minste sinen meerder bespotten sal Waer af dat Ezo- | [10] pus vertelt eene aldusdanighe fabule. |

§ (75) Die vijftiende fabule is vanden man ende vanden leeuwe die ons leert. | Datmen niet ghelouen en sal aen dat ghene dat aen die wande ghemaelen staet | mer aen die daet ende aen die warachticheyt Ghelijck alsmen sien mach by de | ser navolghender fabulen. |

§ (76) Die sestiende fabule is vanden Camele ende van die vloo die ons leert Dat die | [20] ghene die noch machte noch crachte en heeft en sal hem seluen niet verheffen | Ghelijck als ghij sien moghet bij deser fabulen |

§ (77) Die seuenthiende fabule is vanden wyerworme of seycworme ende vanden | sprinchaenken die ons leert Dattet goet is datmen inden somer vergadert daer | men des wijnters wel af leuen mach Ghelijc als ghij sien moget by deser fabule |

§ (78) Die achtiende fabule is vanden pelgrym ende vanden zweerde die leert ons | Dat een boos mensche mach dicwijlen wesen die sake der verderffenisse van ve | le menschen Mer alleen blijft hi verloren Ghelijck als seyt dese fabule. |

§ (79) Die neghenthiende fabule is vanden scape ende vanden raue Men en sal die | Simpelen noch die onnoselen gheen quaet doen ofte bescadelijc wesen Ghelijc | als dese fabule vertelt. |

§ (80) Die twintichste fabule is vanden grooten boom ende vanden roosenmarijn | Nyemant en sal teghens sinen heer houeerdich ofte ouermoedich wesen. mer | sal hem oetmoedeliken bewijsen teghens hem. gelijck als dese fabule vertelt |

§ Hier eyndet dat vierde boeck vandie subtijle fabulen van Ezopus Ende hoe wel | datter niet meer en sijn gheuonden gheregistreert Niet te min men heefter ve | le meer gheuonden van hem ghemaect sijnde die welcke hier na volghen | § (81) Die eerste fabule is vanden muyle vanden vos reynaerdt ende vanden wolue. | [20] Men heyt die sommighe ezels ende simpele menschen te sijn die nochtans zeer | subtijl ende abel sijn Ende die sommighe waent dat hy een goet clerck is die nochtans | niet dan een ezel es is. ghelijck alst blijct by deser fabulen |

[35] § (82) Die anderde fabule is vanden beer vercken ende vanden wolf Die sommighe | begheert een groot heer te wesen ende versmaet sine ouderen ende begheren regiment | ende heerscappie ouer die ghene die ghelijc hem ende bouen hem sijn die ten lesten comt | tot grooter armoede ende tot oneeren Ghelijc als ghi sien moecht bi deser fabulen. |

§ (83) Die derde fabule is vanden vos reynaerdt ende vanden haen die ons leert | [10] Dat dicwijlen ghebuert datmen ouermits alte veel sprekens groote scade lijdt | Ghelijck alst blijct bij deser fabulen |

§ (84) Die vierde fabule is vanden draeck ende vanden villayn dorpman ofte boer Men | en sal niet gheuen quaet voer goet Ende die ghene die eenen behulpelijcken sijn | en salmen niet bescadighen Ghelijck als vertelt dese navolghende fabule |

[20] § (85) Die vijfste fabule is v anden vos reynaerdt ende vander Catten Men vint ve | le menschen die hem seluen zeer wijs ende subtijl vermeten te wesen die nochtans gro | te sotten ende dasaerts zijn Ghelijck als dese navolghende fabule vertelt |

[35] § (86) Die seste fabule is vanden wolf ende vanden bock die ons leert | Dat die crancke ende ommachtighe hem seluen niet steken en | sal noch wapenen teghens sijn ouerhooft ende sijnen machti | gher Ghelijck als vertelt dese navolghede fabule |

§ (87) Die seuende fabule is vanden wolf ende vanden ezel die ons leert Datmen niet | lichtelijcken ghelouen en sal den raedt vanden ghenen die men quaet doen wil ende | [20] bescadighen in dien men tquade volbringhen wille Ghelijck als ghi sien moecht | bij deser fabulen. |

§ (88) Die achste fabule vertelt vanden Serpente ende vanden arbey | der ofte bouman die ons leert Hoe datmen den ghenen niet | ghelouen en sal diemen voermaels quaet ghedaen ofte besca | dicht heeft. Die mester van desen boeck vertelt eene fabule | [5] vander seluer substancyen van tghene dat voer inder voerghe | noemder fabulen vertelt is gheweest. dats te weten datmen niet | ghelouen en sal den ghenen diemen quaet ghedaen ofte be- | scadicht heeft. |

§ (89) Die neghende fabule vertelt vanden wolf die een visscher gheworden was | [10] ende vanden vos Al ist by alsoe dat yemant van eenighen bezwaert is gheweest hy | en sal daer om gheen wrake daer af begheren te doen ouermits sijne tonghe lo | ghentalen ende anderen achterclappen te spreken Die sake daer af is dese. want | wrake te doen mids tonghen confuyselijcken is Ghelijc als ons vertelt dese fabule. |

§ (90) Die thiende fabule vertelt vanden wolf die eenen grote dreet mit sinen aers | liet die ons leert Dattet dwaesheyt is meer te wanen of te vermeten dan men | sal konnen volbringhen. want alle tgeent dat een dwaes denct meynt hi dattet | alsoe comen ende gheschien sal Ghelijck alst blijct by deser fabulen |

[30] § (91) Die elfste fabule die welcke is vanden boosen ende nydighen hont die ons | leert Dat nyemant en sal beniden eens anders weluaren. noch nyemant hinder- | lijck wesen int tgheen dat hem seluen niet profijteren of baten en mach Ghe- | lijck alst blijct by deser nauolghender fabulen |

§ (92) Die twalefste fabule die welcke is vanden wolf ende vanden hont die verhonghert | was Die bewijst dat sommighe meynen grootelick ende veel te winnen ende verlaten | hem daer toe. mer het comt dicwijl tot groten verliese. want men seyt gemeynliken | dat meer verteert die karighe. dan die milde Ghelijck als dese fabule seyt |

[10] § (93) Die derthiende fabule die welcke is vanden vader ende van sinen dryen sonen die be | wijst Dat hi niet wijs en is die twyst ende kyuinghe voert brengt om ydel glorie wille. |

§ (94) Die vierthienste fabule die welcke is vanden wolf ende vanden vos reynaerdt | [5] die ons leert Dat nyemant en sal hem vermeten te vroech meester te wesen. hij en | hebbe ghenoech tijts discipel gheweest Ghelijck alsset blijct bi deser fabulen |

§ (95) Die vijftienste fabule die welcke is vanden hont vanden wolf ende vanden scape | die ons bewijst Dattet is eene alte grote dwaesheyt. dat yemande die noch crach | te noch machte en heeft te willen begecken eenen die stercker ende machtigher | is dan hi Ghelijc als ons bewijst dese fabule |

[15] § (96) Die sestiende fabule die welcke is vanden man vanden leeuwe ende vanden ion- | ghen leeuwe sijn soen die ons beduyt Dat die ghene die niet en wil horen die stem | me van sinen vader. al coemt hem quaet het is recht algader Ghelijc alst blijckt by de | ser nauolghender fabule |

[15] § (97) Die [twalefste] 17de fabule vertelt vanden ridder ende van sinen knecht die eenen vos rey | naerdt gheuonden hadden die ons toghet Datmen vele menschen vijndt die ouer | mits hare grote loghentalen wanen te veruaren of vreese aen te doen alle die werelt. | der welcker loghentale nochtans int eynde al gheopenbaert werden Ghelijc alst | blijct by deser nauolghender fabulen |

§ Hier nae volghen sommighe fabulen van Ezopus ghetranslateert ende ouer | gheset na die forme der nyeuwer ouersettinghe. die welcke int boeck van Romu | [10] le niet gheuonden en sijn |

§ (98) Die eerste fabule dwelc is vanden aern ende vander rauen die ons leert Dat | nyemant hem onderwijnden en sal te doen een dinck daer vreese sorghe ende anx | te in gheleghen is. ten si dat hi hem seluen kent starck machtich ende cloeck ghenoegh | te wesen Ghelijck als ons vertelt dese fabule. |

§ (99) Die anderde fabule dwelc is vanden aern ende van dat wlken die bewijst ons Dat | nyemant hoe machtich dat hi is en sal nyemant anders misprijsen of beghecken | Ghelijck alst blijct by deser nauolghender fabulen |

§ (100) Die derde fabule die welcke is vanden vos reynaerdt ende vanden bock die | leert Dat die ghene die wijs is ende vroet. sal altijt eerst ouersien dat eynde eer hy | dat werck doet ende beghint Ghelijck als ons vertelt dese fabule. |

§ (101) Die vierde fabule is vander katte ende vanden hoene die ons bewijst Dat die ge | ne die boos is inder natueren. ende heeft begonnen te bedriegen. die wil altijt sijn natuer | lijc ambacht daer af doen. om bedrieghenisse te bedriuen Ghelijc als ghi sien mo | ghet by deser fabulen hier na volghende. |

§ (102) Die vijfste fabule is vanden vos reynaerdt ende vanden haghedochte die ons | bewijst Datmen gheen hulp doen en sal den ghenen die ghewoenlijcken sijn meer | te beletten ende te verhinderen. dan te vorderen Ghelijck alst blijct bi deser fabulen |

§ (103) Die seste fabule is vanden man ende van sinen afgod van bayot die ons seyt Dat |al ist al by alsoe. dat by wijlen die boose mensche profiterende is. hy en doetet niet | [15] sijns dancx. mer by fortse Ghelijc als dese fabule vertelt |

[5] § (104) Die seuende fabule vertelt van eenen visscher die ons leert Dat alle | dinghen die in haren tyden ghedaen ende bedreuen werden die sijn zeer | wel ghedaen Ghelijc alst blijct by deser fabulen |

§ (105) Die achste fabule is vander katten ende van die ratten Die ons leert dat die ghe | ne die wijs is ende vroet Ende eens bedroghen of verscalt is gheweest en sal voert aen | [20] gheen betrouwen meer setten inden ghenen die hem bedroghen ofte verscalct | heeft Ghelijck als dese fabule vertelt |

[20] § (106) Die neghende fabule is vanden arbeyder of vanden bouman ende vanden breeuoet | een beest also ghehieten die leert Dat die ghene die mitten quaden ende boosen ge | uanghen wert. sal liden alle alsulcke pine daer si mede ghepinicht werden Ghelijc | alst blijct by deser fabulen |

§ (107) Die thiende fabule van ‘tkijnt dat die scapen hoede ons leert Dat die ghe | ne die ghewoenlijcken is te lyeghen. hoe wel hij bywijlen die waerheyt seyt. men | en ghelooft hem niet Ghelijc als dese fabule vertelt |

§ (108) Die elfste fabule is vanden myerworme ende vanden duyuen die ons leeert. | Dat nyement en sal wesen ondancbaer van die weldaden die hij van yemande | [20] ontfanghen heeft Ghelijc alst blijct by deser fabule |

[15] § (109) Die twalefste fabule is vander bye ende van iupiter den afgod die seyt Dicwijlen | ghebuertet dattet quaet datmen eenen anderen toe wenschet. den ghenen selue | toecomt diet eenen anderen toe ghewenscht heeft Gelijc alst blijct bi deser fabule. |

§ (110) Die derthiende fabule vertelt van eenen tymmerman die ons bewijst Dat in al | soe vele als god bermhertich ende goedertieren is den goeden. in alsoe vele pynicht | [10] hi. ende werdt ghestoert op die quaden Ghelijc als wij sien moghen bi deser fabule |

§ (111) Die veertiende fabule is van eenen ionghen dief ende van sijnre moeder die | [10] ons leert Dat die ghene die int beghinsel van sinen leuen. dats in sine ionghe da | ghen niet ghecastijt en werdt. die heeft dicwijlen een quaet eynde. Ghelijck alst | blijct by deser nauolghender fabulen |

§ (112) Die vijfthiende fabule dwelck is van der vloo ende vanden manne die vertelt | ende bewijst Dat die gene die quaet doet hoe wel dattet quaet niet groot en is men | en salt nochtans niet laten onghepijnt Ghelijc alst blijct by deser fabulen |

§ (113) Die sestiende fabule welcke is vanden man ende van sinen tween wyuen die ons | laet weten Dat gheen dinck en is den man quader noch venijnder dan twijf. | [20] Ghelijck alst blijct by deser navolghender fabulen |

§ (114) Die seuenthiende fabule is vanden arbeyder of vanden bouman ende sine kin- | deren Die ons leert dat die ghene die altijt is arbeydende ten mach niet lieghen | hi en heeft goets oueruloeyende Ghelijc alst blijct by deser fabule. |

§ Hier eynden die subtijle historien ende fabulen van Ezopus Ende hier be- | [15] ghint na die tafele der fabulen van Auiaen een poete also gheheyten |

§ (115) Die eerste fabule is vander ouder queene ende vanden wolue die ons leert Dat | men alle geesten niet ghelouen en sal Ghelijck als vertelt dese fabule. |

§ (116) Die anderde fabule is vander schiltpadde ende van anderen voghelen die leert | Die hoogher clymt dan hem betaemt. die werdt vernedert hoe datmen raemt | Ghelijck alst blijckt by deser nauolghende fabulen. |

§ (117) Die derde fabule vertelt van twee Creeften |

[15] § (118) Die vierde fabule is vanden ezele ende | vandes leeuwen velle. |

[20] § (119) Vanden vorssche ende vanden | vos die vijfste fabule |

§ (120) Die seste fabule is van twee honden |

§ (121) Die seuende fabule es vanden kemele ende van iupiter |

§ (122) Die achste fabule is van twee ghesellen | die tsamen wandelden. |

§ (123) Die neghenste fabule is van tween | potten. |

§ (124) Die tyenste fabule is vanden leeu ende vanden stier |

[10] § (125) Die .xi. fabule is vanden symmen ende van hueren kijnde |

§ (126) Die xij. fabule is vanden crane | [20] ende vanden pauwe |

§ (127) Die xiij. fabule is van eenen iaghere ende vanden diere datmen heet tygris. |

§ (128) Die .xiiij. fabule is van .iiij. ossen |

§ (129) Die vijftiende fabule is vanden abeele ende van thaechdoorneken |

§ (130) Die xvi. fabule is van eenen visscher ende | van een cleyn visschelkijn. |

§ (131) Die xvij. fabule is van febus ende vanden | ghierighen ende vandennydighen |

§ (132) Die .xviij. fabule is vanden dieue ende vanden kinde dat screyde. |

[10] § (133) Die .xix. fabule is vanden leeuwe ende vander gheyten

§ (134) Die .xx. fabule is vander rauen die dorst hadde |

§ (135) Die .xxi. fabule is vanden lantman ende vanden iongen stiere. |

§ (136) Die .xxij. fabule is vanden wandelaer ende vanden satiere oft wildeman |

§ (137) Die xxiij. fabule is vanden osse ende vander ratte. |

§ (138) Die .xxiiij. fabule is vander gans ende vanden manne |

[10]§ (139) Die .xxv. fabule is vander symmen ende van haren twee kinderen |

§ (140) Die xxvi. fabule is vanden wijnde ende | [20] vanden eerden pot |

§ (141) Die xxvij. fabule is vanden wolue ende vanden iongen gheytken |

§ Hier eynden die fabulen ende hystorien van auyan | Ende beghinnen die subtijle fabulen van Petrus Alfonsie |

§ (143) Die tweede fabule vander bewarenisse | vanden ghelde |

§ (144) Die derde fabule is van eender subtijle ende behendighe | sentencye ghegeuen in een duystere sake van olie gheset | te bewarene |

[15] § (145) Die vierde fabule spreect van een sentencie ende vonnis van gheuonden ghelde |

§ (146) Die vijfste bewijsinghe vanden drye ghesellen ende vanden bedroghe des broots | die ons betonet Dat dicwijle valt die mensche inden put die hy ander luyden be | reyt heeft ghelijck dese bewijsinghe wel verclaert |

§ (147) Die .vi. fabule is vanden voghelen ende vanden lantman |

§ (148) Dat seuenste bewijs vanden dichtere ende vanden bulteneere |

§ (149) Dat achtste bewijs vanden scapen ende vanden fabelseggher. |

§ (150) Die neghenste fabule vanden bouman vanden wolue vanden vosse ende vanden kase |

[20] § (156) Die tyende is van die manierlicheit van des conincs cleermaker ende | sijnen naeyers oft knapen die ons toent dat den loon des bedroechs met be | droghe is ghemeyne ende dat ghi niet en wilt datmen v doe dat en wilt nye- | mande anders doen. daer af hoort dese manierlicheyt |

§ (161) Dat elfste bewijs vanden iaghen ende vlieghen. |

§ (162) Twalefste bewijs van sommighe monsteren oft wonderlijcken dieren |

§ (163) Het derthienste bewijs vanden bisscop vanden priester ende sinen hondeken. |

[20] § (164) Die veerthienste fabule vanden vosse ende hane |

§ Hier eynden die ghenoechlijcke fabulen van Esopus ende van meer ander.

Bibliografie

 


Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken