Dye hystorien ende fabulen van Esopus

[30] § (91) Die elfste fabule die welcke is vanden boosen ende nydighen hont die ons | leert Dat nyemant en sal beniden eens anders weluaren. noch nyemant hinder- | lijck wesen int tgheen dat hem seluen niet profijteren of baten en mach Ghe- | lijck alst blijct by deser nauolghender fabulen |

[fol. G4v]

HEt was een hont nydigh wesende die in tyden voerleden was gecomen in eenen | ossenstal die vol hoeys was. welcke hont die ossen behinderde ende keerde dat si | inden voergenoemden stal niet comen en mochten. op dat si van thoey niet eten en souden | Dit siende die ossen seyden tot hem Du biste wel verkeert ende boes. te hebben hat ende nijt | [5] van tgeent dat ons profiteliken ende van node is ende di niet te goede comen noch baten | en mach. want dijn natuere en is niet om hoey te eten Ende diesgelijcx dede hi oec op een | ander tijt als hi vol ghegheten was. so greep hi een geclouen been in sinen mont. twelc | hi enen anderen hont niet laten en wilde van nijt dat hi daer of cluyuen soude Ende dese fa | bule leert dat hem elc wachte van tgeselscap der nydigher. want mit hem lieden te doen te | [10] hebben is een dinc dat zeer sorgelijc ende scadeliken is Ghelijc als ons die scriftuer be | wijst van lucifer die ouermits sijn houerdye ende hat ende nijt wten hemel geworpen is |