§ (114) Die seuenthiende fabule is vanden arbeyder of vanden bouman ende sine kin- | deren Die ons leert dat die ghene die altijt is arbeydende ten mach niet lieghen | hi en heeft goets oueruloeyende Ghelijc alst blijct by deser fabule. |
HEt was een arbeyder oft bouman die alle daghen sijns leuens hadde ge | [5] arbeyt alsoe dat hij rijcke gheworden was Ende als hi steruen soude so sprac hij | tot sinen kinderen aldus Mijn lieue kinderen ick ga steruen Ende alle mijn schat ende | tresoer hebbe ic ghegrauen ende ghelaten in minen wijngaert. Ende daer na als die | goede man ghestoruen was. wanende sine kinderen dat die voerghenoemde scat | inden wijngaert ghelaten hadde gheweest En deden anders niet dan dat si alle | [10] daghe den wijngaert ommeroerende ende spayende waren Ende droech meer vruchten. | dan hi ye te voren gedaen hadde Want die gene die altijt is arbeyende mit vliticheyt | heeft altijt broot teten mit stadicheyt Ende die ghene die niet en arbeyt lijdt ghebrec | ende hem ghebuert leyt |
Auteursrechtelijk beschermd