Subjectieve reportage

[p. 21]

Zij weer vrij, Don Juan chez soi

De mallemolen heeft
zijn oude spil herkregen,
ik heb een tijd gezweefd
en als een held gezwegen,

van deze soort mystiek.
Ik kon u nooit ontberen,
maar toen, melancholiek,
moest ik toch iets proberen.

Uitvallen links en rechts,
als vroeger bij uw gratie,
maar zonder steun en slechts
een kleine compensatie.

Dat het zo is gebleven
weet gij, maar ook dat nu
de hoop mij is hergeven
te rusten eens bij u?

Gij kent toch heel mijn leven
als 'n moeder haast, wat remt
ons eind'lijk toe te geven,
dat 'k voor u ben bestemd?