Poëtische werken. Deel 2. Nederlandsche legenden. Deel 3 en 4

[p. 90]

Aanteekeningen op den tweeden zang.

Bl 58, reg. 17:

Een waschvat van welriekend hout.

De beschrijving van het prachtig huisraad, te dezer plaatse gebezigd, is geenszins overdreven, zoo min als die in den Eersten zang, van het slaapvertrek der Gravin. Behalve de Grafelijke Rekeningen, kan men, ten bewijze, hierover nalezen, le grand d'aussy, Vie privée des Français, Tom. III. pag. 157, 160, 162, 194, 202. Matth. Anal, Tom. I. pag. 333. Hemricourt, Miroir des nobles de Hasb., pag. 158. Van wijn, Histor. Avondst. bl. 65 en volgg.

Bl. 60, reg. 24 en Bl. 61, reg. 2:

Een ochtendmaal.

................
't Bestond uit spiering, brood en fruit
En gulden koeken, wel gekruid.

In een geschreven verhuurboek der stad Gouda, van den jare 1402, lees ik, dat iemand een goed bod deed voor de spieringvangst in den IJssel: want, zeide hij: ‘de spierinc is een ontbijtvisch, die men, des morgens, gebruikt by den biere.’ - ‘Item een

[p. 91]

Bode van Valenchiin, die mynre liner Vrouwen vergulde koeken hadde gebracht, te neyen jaere.’ Reken. g. van den coulster van 10 Junij 1398. Vrouwendach nativ. act. cleyne foreyne. - Van wijn, Hist. Avondst. bl. 101.

Bl. 68, reg. 20:

Is Gorcum reeds geheel verloren?

Anno Domini m. cccc xvii, feria post festum Sanctae Elisabeth intravit oppidum de Gorinchem Dominus de Egmonda cum multis amicis Domicelli de Arckel cum auxilio et favore intraneorum, qui fuerunt de partialitate Archelensium et amici Iacobi fugerunt ad castrum. Anon. de vita et rebus gestis Domin. de Arckel, ap. Matthaeum, Tom. V. pag. 234.

‘In 't jaar des Heeren 1417, na St. Elisabethsdag, nam de Heer van Egmond met verscheiden vrienden van den Jonker van Arkel de stad Gorcum in, met behulp en goeden wil van diegene onder de burgers, welke de Arkelsche zijde hielden: de vrienden van Jacoba weken op 't slot.’

Bl. 69, reg. 17:

De Dalempoort.

De Dalem- of Burgpoort gaat naar Dalem in den Thielerwaard uit.

Bl. 75, reg. 19:

Bedenk, van Zyl! een oud geslacht,
Wiens oorsprong in der eeuwen nacht
Zich schuil houdt, heeft u voortgebracht.

Het geslacht van van Zyl was zeer oud, en aldus genoemd, omdat het aan de uitwatering de Zyl, naby Leyden, woonachtig was, alwaar het een slot van dien naam gesticht had.

[p. 92]

Bl. 81, reg. 10:

Hoe droevig schijnt my 't glansrijk hof,

Nu 't doodsgeweld mijn meester trof!

Hier mocht ik hem voor 't laatst aanschouwen.

Aan zijn bestaan hing ook het mijn.

'k Zal, veilig mag ik dit vertrouwen,

Weldra met hem vereenigd zijn.

Volgends de oude Hollandsche Kronijken overleefde willem eggert zijn meester slechts twee dagen. In de Aanteekeningen op den Derden Zang zullen wy meer van hem vermelden.