Theatrum amoris divini et humani

[p. 84]

Antidotum Amoris.
XLII.

ASpix momordit te; vis sanari? aspidem distilla: vnicum remedium ad abigendum, venenum eius, est oleum eius. Amor venereus, Amor inordinatus vulnerauit te; vis sanari? Amoris essentiam, maturâ consideratione distilla: optimum remedium ad propellendas illecebras eius est cognitio eius. eia agedum, quid est Amor? rationis obliuio est. qualis est Amor? insaniae proximus est. quid est amare? insanire est. Qualis est Amans? Amens est.

⁺

Carere Amantes mente si quis non putat,
Quos esse potius mentis expertes putet?

⁺

Quid deceat, non videt vllus Amans.

O Anima! ecce, Amor iste stultitia est; perende igitur, quomodo & quid ames; si mundum, si inordinatè amaueris, fatua eris; si Deum Amaueris, prudens eris.

+ Menand:

+ Ouid.

[p. 85]

Contrepoison de l'Amour.
XLII.

Le poison de l'aspic, fait la playe mortelle;

Le poison de l'Amour, rend la sienne immortelle;
Mais vn seul moyen peut alentir leur rigeur.
Le poison de l'aspic distillé, rend la vie;
Le poison de l'Amour (qui n'est qu'vne folie)
Sagement distillé enerue se vigeur.

Esto tiene el necio Amor,
Que apurando su locura,
El mal que hizo, lo cura.

Liefde is fenijn, wildijt ghenesen,
Distileert rijpelijck zijn wesen.